Eskiden siyahtı poşetler.
Görmezdi kimse içinde ne olduğunu
Şimdi şeffaf poşetler.

Eskiden aile salonları vardı lokantaların
Herkesten ayrı, ailenle karnını doyurabileceğin mekanlar vardı.
Şimdi AVMlerde yan yana, iç içeyiz.

Eskiden Yemekte karşıdakinin yemeğine bakılmaz, ayıp derdi büyüklerimiz.
Yediğimizi, içtiğimizi bir biz bilirdik.
Şimdi ne yiyorsak fotoğrafını çekiyoruz. Herkes görüyor. Yiyemeyenler de

Eskiden bebek olacağı etrafa duyurulmazdı. Hatta ilk 3 ay sadece karı,koca bilirdi.
Mahremiyet yönünden hassasiyet duyulurdu.
Şimdi ultrason resimleri facebooklarda instagramlarda dolaşıyor.

Eskiden evlat sahibi olmanın da Rabbimizin bir ikramı olduğunun bilincinde olunurdu.
Anne oldum baba oldum denmezdi. Allah bize bir evlat verdi denilirdi.
Şimdi Facebookta bebişim uyudu, bebişim sütünü içti, oğluşum okula başladı, canım kızım takdir aldı neyi var neyi yok sınır tanımadan evlat sahibi olamayanların gözüne gözüne sokuyoruz.

Eskiden bebeklere nazar değmesin diye 40ı çıkmadan konu komşuya gösterilmezdi.
Nazar dualarımızı eksik etmezdik. Herkese göstermekten korkardık.
Şimdi her anını Facebookta İnstagramda yayınlamasak eksiğiz.

Yani eskiden en özel, en mutlu anlarımızı sadece en özel insanlarla paylaşırdık.
Şimdiyse arkadaş listemizin tamamı o özel anımıza tanıklık etmezse mutsuzuz

Mustafa Taşkıran
( Nerede O Huzurumuz başlıklı yazı janjanLi tarafından 19.02.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.