Gözlerim Bulut Bulut
.
Gözlerim bulut bulut, ha yağdı ha yağacak!
Beklediğim sağanak boşalsa, biter derdim.
Belki bir harf, bir hece değse hüzün sağacak,
Damlalarla aşkıma gönül borcu öderdim.
Başımın üzerinde uçuşurken ak saçlar,
Bir şey tutuyor beni, tutuşurken yamaçlar.
Kabul etse sualsiz, şu göçmen kırlangıçlar,
Kanatlarına binip son gurbete giderdim.
Nedamet kozalarım çatladı damar damar.
Hayaletler meskeni ruhumu korku yamar.
Kırdım aynalarımı; artık gölgelerim var.
Onlar bana düşmanken ben onlara kaderdim.
Çakın şimşekler, çakın; kaybedecek nem kaldı?
Çeyizimden geriye simsiyah bir dem kaldı.
Kabrime, yumruk yumruk çürüyen sinem kaldı.
Umudun kırıntısı kalsaydı hissederdim.
Şükürsüz kelam ettim, kâbuslarda yanarak.
Oysaki yaşıyorum Allah’a dayanarak.
Kendime şaşıyorum; zırhımdan soyunarak,
Bu gece sırlarımı neden ortaya serdim?
Mücella Pakdemir
(
Gözlerim Bulut Bulut başlıklı yazı
M.Pakdemir tarafından
24.02.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
