Tükendim gözlerimin feri söndü.
Yine içimde başladı kısır döndü.
Dağlıyor bedenimi kızgın süngü
Geçmedi yaşadığım acı daha döndü.
Gönül bürünmüş siyah yasa.
Yarınlar belirsiz var kaygı tasa.
Acımsı tat karıştı ekmek aşa.
Sorma bilemem yarın ne gelir başa.
Dünya fani gelen göçer.
Herkes ektiğini biçer.
Kuldur kalır naçar.
Hak dilerse başka kapı açar.
İster bey ol ister paşa.
İkilem yapıp çıkarma kargaşa.
Güvenme iyi gündeki arkadaşa.
Düştüğün gün acımazlar tutarlar taşa.
Vicdanını dinle nefsine olma maşa.
Gelip geçer bu aldatıcı süslü temaşa.
Atan kalp durur ruhun yükselir arşa.
O gün pişmanlıkta gelmez fayda.
Garip bir kulum sözümü böyle söylerim.
Hatam varsa iğneyi kendime de saplarım.
Aklım erdiğince bana ders olur hatalarım.
Gücüm yetiğince doğruları yazarım.
(
Nefsine Olma Maşa başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
25.02.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
