Ey yar!

Aþk ve þevkle yolcu olmuþum beni sana getiren yollarda,

Visal umuduyla yorulmak nedir bilmemiþim

Solmuþ olsa da betim benzim,

Can havliyle, her yerde ismin zikretmiþim.

Ne zaman nur cemalin gelse, sevda sürmesi çekilmiþ gözlerimin önüne,

En manidar ahlarý, çekerim derinden.

Gamzeli yanaklarýndan, Muhammedi güleri dökülürdü sanki.

Dökülen gülleri toplar, gönül vazomda biriktirdim.

Evimin her tarafý tenin kokardý.

Koklamaya doyamazdým.

Ey yar!

Bir anlýk firakýna dayanamayacaðýmý biliyordun.

Nur cemaline beni böyle niye hasret býraktýn?

Gönül mangalýnda, sönmek bilmeyen aþk ve sevdanýn ateþini sen yaktýn.

Yaktýðýn ateþ, daha sönmeden, elini masaya vurup, eyvallah demeden,

Haþin ve celali bakýþlarla, bir baþýma býrakýp gittin beni.

Ne haldeyim, hal ve ahvalimi hiç merak etmiyor musun?

Sen bu kadar zalim deðildin!

Hani ben olmadan, hayatýn hiçbir anlamý yoktu?

Hani ben olmadan, uzaklarýn yakýn, yakýnlarýn uzak olmazdý?

Hani ben olmadan, gönül sazýn akort tutmazdý?

Hani ben olmadan, þirin uykulara uykulara hasret kalýrdýn?

Hani ben olmadan, betin benzin sararýp solar,

Aðzýn tadý tuzu kaçardý?

Hani ben olmadan,öz vatanýnda muhacir olurdun?

Allah peygamber aþkýna bir þeyler söyle!

Bir þeyler söyle ki, tarihe mal olacak bu firakýn, sebebi hikmetini bileyim.

Gönül bahçelerinde, el ele kol kola dolaþmayý,

Aþk dolusu bakýþlarla, sana meftunluðumu,

Kesik uçlu kalemlerle, seni sana yazmayý,

Bülbül misali þakýyan dilimle, seni senden sormayý,

Ne kadar özlemiþim, bir bilebilsen?

Ey yar!

Sevdalýlar meclisinde, aþk ve sevdamýz konuþulurken,

Sevdalýlar diyarýnda, herkes bizi parmakla gösteriyorken,

Gönül pýnarýmýz, gümbür gümbür, þarýl þarýl, berrak akýyorken,

Gül sevdalý bülbüller, gönül bahçemizde, çok dertli þakýyorken,

Ne oldu da birbirimize böyle hasret kaldýk?

Hani, gözlerimin içine baktýðýnda,kendini görürdün,

Hani, seni ölesiye sevdiðimi çok iyi bilirdin,

Hani,  ben olmadan, en aydýnlýk yolarýn zifiri karanlýk olurdu,

Hani, mutlu çiftler yarýþmasýnda ,ilk üçe girerdik?

Hani, satýþ rekorlarý kýran, sevda kitaplarýnýn ana fikri biz olurduk?

Hani,bu üç günlük fani dünya hayatýnda, her daim alnýmýz açýk,baþýmýz dik yürürdük?

Þimdi yandýkça eriyen, mum misali boþu boþuna eriyoruz.

Beni, bana muhacir etmekle,

Beni ,bana küstürmekle,

Beni, yaþarken öldürmekle,

Beni, analý babalý yetim býrakmakla, ne geçiyor eline?

Ey Yar!

Bu yaptýklarýnla, þeytanýn ekmeðini yað ile bal sürüyorsun

Herkes, aþk ve sevdamýza özenip gýpta ederken,

Herkes, menzil murat aldýran yollarda, güle oynaya yol alýrken,

Herkes, kumrular gibi koklaþýrken,

Aþkýn ulu daðlarýnda “seni seviyorum” naralarýný atarken,

Dünya nimetlerini acýlaþtýran, ölümü unutmuþken,

Sevdalý gönüllerimizde, otað kurmuþken,

Aþkýn mektebini, birincilikle bitirebilecekken,

Aþk ve sevdamýz, doktora tezlerine konu olabilecekken,

Ne oldu da, birbirimize yedi yabancý gibi olduk?

Bak! Su misali akýp giden, zaman bile durmuþ sanki !

Soframdaki taamlarýn, kaçmýþ lezzeti, olmuþ yaðsýz tuzsuz.

Beni üzmekle, mutlu mu oluyorsun?

Sen bu kadar,vicdansýz olamazsýn?

Benim tanýdýðým sen, sen deðilsin sanki.

Cennetlik iken, böyle yapmakla kendini cehennemlik ediyorsun!

Su gibi aziz iken, kendini bir hiç uðruna, deðerden düþürüyorsun!

Ey yar!

Sen, sadece senden baþkasýný görmek istemeyen, gözlerimin feri,

Sen, baþýmýn tacý, gönlümün en nadide sultaný,

Sen, yaþama hazým,

Sen, pazulu bileklerimin, güç ve kuvveti,

Sen, dünüm, bugünüm, yarýnýmsýn.

Bunlarý asýrlýk çýnar aðaçlarýna, mahirce kazýdým.

Ben, beni sana getiren yollarda,aþk ve þevkle yolcu olmaya devam edeceðim!

Menzil murad, alsam da almasam, da ben seni, Kerem gibi,

Mecnun gibi, Tahir gibi, Ferhat gibi,Yusuf gibi seveceðim!

Bu emanet can, bu tende oldukça, adýný düþürmeyeceðim dilimden!

01/Mart/2018