Herkes depresyonda, hasta insanlar…
Niyetlenip hangi işe el atsa
Keyfince uzanıp azıcık yatsa
Gezip dolaşsa ha Bodrum ha Fatsa
Geçmiyor sancısı, şer izleri de!
Kulak durmaksızın duyuyor küfür
Göz bakıp duruyor, şer üfür üfür!
Kar yağmayınca toprak tozar ki,
Havayı kaplıyor inanılmaz kir
Çare bulunmuyor, dövse dizini!
Yakıp kavuruyor, boğuyor özü…
Malum depresyon da geçmeyince
Kavgaya aransa bir sebep mi yok
Hasta ilaç alıp da içmeyince…
Söz dalaşı bile yapar hayli çok
Krize göre gömlek, yön biçmeyince!
Kadına şiddet hayli artmakta
Yaşatan dozunu bilmez tartmakta!
Kırmızı ışıkta başlar tartışma
Ölümle sonlanır masum kapışma!
Hastası doktora bile danışsa
Bulsana, bana da çare yok mu der…
Depresyon artık savaştan beter
Ancak çözüm olur aldıysa eter
Uyansa uykudan yeniden biter
Çağımız kanseri bu olsa gerek!
Sonu olur ölüm ya da cinayet
İnsanı sürekli yanlışa iter…
İnsanlar gevşemez inanca göre
Sıkışınca koşar yol öre öre…
Şerre kim diyor ki, lakin tövbe
Kendine göre de çözüm işkence…
Değişmeli haller neyse bedeli
Yoksa olacağız candan ebedi!
Saffet Kuramaz