KADINIM
Gülüşüne şer mana yüklenir
etrafından;
Yaşamdır yasaklanan, kötü gözle
bakılan.
Bir yastıkta yattığı kocası
tarafından;
Kadındır hırpalanan, göz hapsine
tıkılan;
Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun
sıkılan.
Bazen ana, bazen yar, mutlu olmak
muradın;
Kendi yaran içinde gizli gizli
kanadın.
Seven, sevilen iken kötüye çıktı
adın;
Sendin köze atılan, hayalleri
yakılan;
Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun
sıkılan.
Kaburga kemiğinden yaratıldın
diyerek,
Hakir görülüyordun bilerek,
isteyerek;
Kuma üstüne kuma, sabırlar
göstererek;
Sensin, sende saklanan, varlığından
bıkılan;
Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun
sıkılan.
Ne zaman aklın ile ayak uydursan
çağa;
Eksik etek diyerek düşürdüler ayağa.
Evlat uğruna sabır göstersen de
dayağa;
Sensin zulme diklenen, umutları
yıkılan;
Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun
sıkılan.
Kadınsın, doğurgansın, bereketsin,
topraksın;
Alımlısın, güzelsin, çalışkansın
kıvraksın;
Her çiçeğin ardında sararmış bir
yapraksın;
Lakin yine de sensin itilen ve
kakılan;
Arkadan bıçaklanan, ya da kurşun
sıkılan.
İbrahim COŞAR