Benim babam olmadı hiç. 
Evimizde yaşayan o adam bir yabancıydı sanki. 
Yollarını gözlesemde gözyaşlarımı gizlediğim, 
Beni hep cesur görsün istediğim o adam hep soğuktu.

Benim babam olmadı hiç. 
Kendi çabalarım getirdi beni bugüne.
Abdest almayı bile büyüklerime bakarak öğrendim. 
Ve dahi beş vakit namaz kılmayı. 
Cumaya tek gittim hep. 
Ve şimdi hala yalnızım.

Benim babam olmadı hiç. 
İsmimin karıştığı her kavgada suçlu bendim. 
Bendim suçlu, şehir eşkiyalarının olduğu sokaktan geçtim diye. 
Gençtim sonuçta kanım kaynıyor. 
Aşk denen ilet ömrüme tehdit savuruyor.
Suçluydum ben, masumca sevdim diye o kızı.

Benim babam olmadı hiç. 
Şimdi yalnızım o hala doğduğum evde. 
Ve hala yabancı kendine bile. 
Benim babam olmadı hiç...

( Benim Babam Olmadı Hiç başlıklı yazı Mecaz Adam tarafından 9.03.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.