Benim gibi siz de okumaya meraklý iseniz, bulunduðunuz þehirde ne kadar kitapçý dükkaný var ise hepsine girip çýkarsýnýz belli bir zaman dilimi içerisinde. Sade kitapçýlara mý, ikinci el kullanýlmýþ kitap satan sahaflara da girip çýkarsýnýz. Araþtýrýp incelerseniz sahaflarda da zaman zaman geçmiþ yýllara ait çok deðerli kitaplar ve dokümanlar bulabilirsiniz.


Ne yapalým iþte bizim hastalýðýmýzda da bu. Paranýn baþ tacý yapýldýðý, maddiyatýn, maneviyatýn fersah fersah önüne geçtiði bir zaman diliminde, cebimize giren paralarýn büyük bir kýsmýný kitaplara, dergilere, gazetelere yatýrýyoruz. Yarýn bir gün ölüp gittiðimiz zaman torunlarýmýz ''Vah dede vah býraka býraka bize miras olarak bu kitaplarý mý býraktýn'' da diyebilirler ya da ''Aslan dedem ömrü boyunca okumuþ ne güzel ne deðerli kitaplar bunlar iyi ki parasýný eve arsaya yatýrmamýþ da bize bu kültür hazinelerini býrakmýþ.'' þeklinde de düþünebilirler...


Sahaflarýn dýþýnda bazen de semt pazarlarýnda oluyor ucuz ve kaliteli kitaplar. Geçen sene on ciltlik bir ''Osmanlý Tarihi'' ansiklopedisinin tamamýný bir cumartesi günü on Türk lirasýna aldým Cebeci Semt Pazarýndan, fena da sayýlmazdý yani.


Bizler çocukken Teksas, Tommiks, Zagor, Tarkan gibi sürekli yayýnlanan popüler çizgi romanlar vardý; hala da var. Bizler okuduktan sonra onlarý ya arkadaþlar ile deðiþir ya da sokaklarda dörtte bir fiyatýna satardýk. Sonra Gýrgýr Dergisi, Fýrt Dergisi þimdilerde antika oldu onlarýn hepsi. Ýlginçtir Teksas ve Tommiks Amerika'da geçer ama aslýnda Ýtalya menþeli çizgi romanlardýr.


Ýþ yerimiz ile evimizin arasý bir yirmi kilometre kadar var, akþam yedi, yani 19.00 dan sonra çýkýyoruz iþimizden. Çoðu zaman birader kullandýðý için arabayý, ben de arka koltukta alýrým elime bir kitap, yirmi yirmi beþ dakika kadar göz gezdiririm, fenada olmuyor hani, leyla leyla dýþarýyý seyretmektense beynimizi dolduruyoruz.


Bir insan niye kitap satar hep düþünmüþümdür. Kitaplarýný satacak kadar darlýða düþmek gerçekten zor bir durum. Lise yýllarýnda bir çok arkadaþýma ödünç kitaplar verdim ve hiç biri geri gelmedi. Þimdilerde bir iki kiþi hariç kimselere ödünç kitap vermiyorum, çok ýsrar ederlerse ''Al oðlum hediyem olsun sana'' diyorum ve geri istemiyorum, mertlik ben de kalsýn diyerek. Kitaplar, onlar benim canlarým, evlatlarým gibi, nasýl satarým ya da atarým. Sen bana ''OKU'' dedin yüce kitabýn Kur'an'da ben de senin emirlerine istinaden okuyorum Allah'ým. Hasbel kader bir þeyler yazýyoruz da kalem ile yazmayý da senin öðrettiðinin bilincinde olarak. Kitapsýzýn biri deðilim çok þükür. Hem inandýðým bir dinimin yüce kitabý var, hem de bir kaç Site Antolojisi'nde üç beþ tane þiirim var. Ne mutlu bana ne mutlu bana...