HER ŞEY UMUDA YAKIN
Ey aşk ile dillerden dökülen kutsal
sözler!
Hani sizler en fazla övgü hak
edendiniz?
Siz, ey kalp sancısıyla ağlayıp
duran gözler!
Bu sevda meydanından sessizce
gidendiniz?
Ey hasret yangınında küle dönmüş
şiirler!
Hani siz aynı aşkla kalbe
dolacaktınız?
Ey ayrı yağmurlarda beslenen kör
nehirler
Hani aynı deryada
damla olacaktınız?
Siz, ey şaşkın
teknenin kırılmış kürekleri,
Hani siz aşk uğruna
dalga dövecektiniz?
Firuze akşamının
yorulmuş yürekleri,
Hani birbirinizi
aşkla sevecektiniz?
Hani zamana karşı
sönmeyecek közdünüz?
Ne oldu da seven kalp
nefreti kustu birden.
Hani siz aşk adına
söylenecek sözdünüz?
Ne oldu ses kesildi,
zılgıtlar sustu birden.
Yeni gün, yeni sabah,
her şey umuda yakın!
Yıldız bile kendini güneş sanmak istiyor.
Dilden düşene değil,
kalbin atışa bakın!
Belki de sönen ateş
tekrar yanmak istiyor.
İbrahim COŞAR