Online Üye
Online Ziyaretçi
Mutluluğu sat bana.
Yaşamın boyutunda, zikzaklı çizgi vardır,
İlkine yazgı derler, sonuncuya da kader.
K i m i l e r i uzundur, kimileri k ı s a dır
P a r e l e l gözükse de,çizgiler yanyun gider.
Mutluluk satılsaydı,e l koyardı varlıklı,
Kederi hapse koyup ,kilidini saklardı.
Yalvarıp dursun derdi,ayakları çarıklı
Yardım edecekleri, ,ziyaretle yoklardı.
Hafta pazarcısına, “mutluluk sat bana” der,
“Bizde bulunmuyor ,sorduğun nasıl birşey,”
Haberi d u y a n l a r s a, acı acı gülerler
“Dedem de arıyordu, a s l a bulamadı bey.!
Merakta ediyoruz,neye benzer mutluluk.
Nereler de s a k l a n ı r,yenilir içilir mi?
Olmadığı yerlerde.hüzünde mi yoğunluk
Mutluluk denen şeye ,sınır da çizilir mi?”
Mutluluk denen kavram,gönüle neşe saçar,
A k l ı m ı z ı n sahibi ,dengemizi de sağlar.
Kalplerin güneşidir,gönül g ö z ü n ü açar.
Mutlu o l a m ı y a n lar,sessiz sedasız ağlar.
Yüreğin barışıdır, dili savaştan kaçar.
Kin ile nefretleri ,karaysa yapar beyaz
Mutluluk maneviyat.ruhlara ümit saçar
Kışlarsa yeşil bahar ,sarılarda olur yaz.
Kırlarda ki Çiçek’ler ,göze mutluluk verir.
M a z i s i n i unutup, a t i y e umutlanır.
H a y a t dağınıklığı ,mutlulukla derlenir
Mutluluk yaratanlar,mutlularca kutlanır.
Mutluluklar satılmaz insan kendi yaratır