Es ey rüzgâr es delice, es de dinsin aðrým benim,

Düþtü yine yar aklýma, sýzlar durur baðrým benim.

Seslenirim gece gündüz, gül dalýnda bülbül gibi,

Duymaz mýsýn sevdiceðim, kimedir bu çaðrým benim?

Dalgalandýn deniz gibi, bir kararda duramadýn,

Bazen umut bazen hüsran, bozuldu ayarým benim.

Mecnun kýldýn aþkýn ile yýktýn dünyam, harap ettin,

Viran oldu gönül baðým, mümkün mü imarým benim.

Arz-ý endam eylesen de, gül yüzünle düþlerimde,

Sabah vakti olduðunda, artmakta efkârým benim.

Hasretin içimde ukdem, her nefeste alev alev,

Kor ateþe dönüþtükçe, harlanmakta narým benim.

Bir bütünden iki parça, ayrý gayrý olamaz ya,

Sen yanýmda olmadýkça, eksiktir bir yarým benim.

Çepeçevre her yanýmý, sarmýþ hüzün bulutlarý,

Kalýverdim boynum bükük, dinmez intizarým benim.

Böyle imiþ demek kader, vuslat muhal murat imiþ,

Hükmü veren vermiþ bir kez, yetmez itirazým benim.