FAHRÝYE ABLA

Meðer ne güzel günlermiþ o günler be Fahriye abla
Ekmeðin elden suyun gölden olduðu günler

Ahmet Muhip Dranas ’ ýn ki gibi
Komþumuz deðildin

Ne öylesine açýk-saçýk,
Nede onun gibi iþveli- nazlý

Sen bizim,
Sen Eðitimlilerin Fahriye ablasýydýn

Geri getirmek mümkün mü þimdi o günleri
Toplayabilir misin ablasý olduðun gülleri

Hani sorardýn ya bazen ,
Niye aðlamaklýsýn niye hep hüzünlü diye
Hayata küskünlüðüm,hüznüm iþte bu yüzden
Bir daha “ keþkeler” yaþamamak adýna

Zamaný geri çevirmek isteyiþim bu yüzden
Ýþte bu yüzden “Fakat …ne yazýk ki..”
Deyiþim bu yüzden be Fahriye abla

Ve sormadan yapamýyorum sana da :
Gülay,Pakize ve Fatoþ’ lar
Hani nerde deli-fiþek, üç silahþör

Hani nerde onlar ve ötekiler þimdi
Andýkça eðitimde geçen günleri
Rüveyde vermiþti hatýrlarsan beyaz gülleri

Ýçimde bir burukluk ki sorma..
Biliyorum , anlatmak bir o kadar güç
Anlatmasam kahrolurum,anlatsam sanki suç

Artýk ne haziranlar ne eylüller
Sadece Rüveyda ’siz deðil,
Sizsiz de geçecek bundan sonraki günler,

Hatta tüm bir ömür boyu

Artýk ne haziran üzülmek ayý

Nede eylül beklentilerle sevinmek

Ne acý þeymiþ be Fahriye abla
Ýnsanýn sevdiklerini bir daha görememek

Ve ne acý þeymiþ hatýralarda bile yaþayamamak

Kaþif Kani ERTÜRK Eðitimci þair yazar

Sarýkaya þair ve yazarlar derneði baþkan yardýmcýsý