başımı yasladım bir masalın omuzlarına 
çocukluğumun kıyılarında avundum

fark etmediler kimsesizliğimi


ben bu filmi daha önce de gördüm 
defalarca doğdum defalarca öldüm
uyanamadığım sabahlara telaşlı korkular doğurdum
bileklerimi kestim  bir düş'ün başında

yakılmadan yan'dım
bağırmadan acı'dım


kan bulaştı dualarıma sonra
keşkelerin yakasına yapıştım
har oldu nefesim
ağla'dım


uzun zaman önceydi
kendime söz geçiremedim 
konuşmaktan vazgeçti dudaklarım
adı insan olanları anlamaya çalışmaktan yorulup
yüreğimdeki sesli harfleri bir çırpıda ateşe verdim 


beni en çok ben dinledim
beni en iyi ben anladım


gittikçe
kalabalık bir yalnızlık kadar çoğaldım


ah kimseler bilmedi...


söyledikleri şarkılardan vurdular onları
kırdılar kanatlarını
oysa
gökyüzünün kuşlara ihtiyacı vardı


ŞİİR: GAMZELİMM
( Har başlıklı yazı Gamzelimm tarafından 21.03.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.