Ey fâni sevgili!

Aşkın bir yulardı boynuna atıp,
Oradan oraya sürdün Adem'i;
Derdine daha da dertleri katıp,
Taşlardan taşlara vurdun Adem'i..

Vesile oldun da buldum belâmı,
Esirgeme, ne var! Biraz kelâmı,
Çok mu görülüyor Allah selâmı?
Ne arayıp ne de sordun Adem'i..

Niçin yüklenirsin de günâhını?
Aldın öylesine gönlüm âhını,
Unuttun sanırım gökte Şâh'ını?
Zirâ paramparça kırdın Adem'i..

Oysa ne ümitler sana bağladı,
Hasretinle nasıl yürek dağladı,
Ardından hep gizli gizli ağladı,
Vefâsız! Ellere verdin Adem'i..

Tarsûsî kulun mu tavrın kınardı?
Anladım ki Allah senle sınardı,
Sâyende gözlerim sanki pınardı,
Acep niye hakir gördün Adem'i?..

"Adem KAÇAR - 22/03/2018"
( Adem'i.. başlıklı yazı Âşık TARSUSİ tarafından 22.03.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.