Çocukluk yıllarımın unutulmaz anısı
Gözü doğru görmeyen komşumuzdu Ezine.
Bazen çatlamış ayak, bazen elde kınası
Tartışmaya girmeyen komşumuzdu Ezine.
Emsalleri evlenmiş O evde bekliyordu
Kendini ifade de cümlesi tekliyordu
Hayalleri üstüne çok hayal ekliyordu
Kahrına yer vermeyen komşumuzdu Ezine.
Kendini ne hor görür ne de fazla överdi
Ara sıra ah vah der, dizlerini döverdi
Kızdırdığın vakit de erkek gibi söverdi
Nefsine kir sürmeyen komşumuzdu Ezine.
Yardım isteyen olsa başından atamazdı
Bahane uydurup da karşında yatamazdı
Onun tuttuğu işi çok sağlam tutamazdı
Akıl fikir ermeyen komşumuzdu Ezine.
Yıllar sonra duydum ki, evlenmiş yuva kurmuş
Erkek evladı olmuş çileye tekme vurmuş
Yaşı ilerledikçe eli ayağı durmuş
Kimseye ket vurmayan komşumuzdu Ezine.
Evladı genç yaşında hayatını kaybetmiş
Eşi mevta olunca ömrünce hep kahretmiş
Birfâni der ki kader Onu öyle kaydetmiş
Asla gönül kırmayan komşumuzdu Ezine.
BİRFÂNİ -- 2017.
(
Ezine başlıklı yazı
BİRFANİ tarafından
24.03.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
