g/iz

 




şiirin hikayesi:

eyyy sevgili

bu aralar yine yokluğuna geceleri emziren virane bir şehrin arka sokağı gibiyim.

her ne kadar toprak koksa da nefesim 

her ne kadar tarayamasam da ay ışığına sevdalı yelelerini

bil ki yinede satır satır g/izindeyim sana yaktığım tüm şiirlerin.

…………………………………………………………………………………………………………………………………..

 


sen ki

eceli aşk olan ateşten bir kısrağın dört nala savruluşuydun yüreğime…

 


kalemimin beline her sarılışımda

herkes

..............beni şair

................................seni şiir

.................................................bizi de şehir sanıyor…

işte

tam da bu yüzdendir ki

 


her satır sokağın gizi sen

ve dizelerimdeki her adım kaybolmuşluğun da izi benim

 


bedenime sığmayan ruhumu taşıdıkça dizelerime

kaşıdıkça kabuk bağlamaya yeltenen acılarımı

delik deşik kanar sayfalarımın tenine akıttığım yokluğun

 


yokluğun ki

kanadıkça sızlayan

sızladıkça yuvalanan bir g/izdir içimde

 


ki ben

şafağına ayaz gecelerimde

içimde g/iz taşıyan her acıya diz çöküyorum sessizce

.

. . .

.

ışığına üşüyen tüm ateş böcekleri

toprağına kavuşamayan tüm yağmurlar

ve iklimlerine küs açamayan tüm çiçekler benim

 


benim

siyaha çalan tüm renkler

esaretine sürgün tüm paslı zincirler

ve giyotini aşk olan tüm düşüşlerimdeki eksik bakışlar benim

 


ki

çalınan her epik melodideki şahlanan damar gibiydim

kurak ama bir o kadar kor kor akardı ölesiye sevmelerim

yanar ve kaybolurdum bozkırlarının gün yüzü değmemiş vadilerinde 

 


kalemimin beline her sarılışımda

herkes

..............beni şair

................................seni şiir

.................................................bizi de yine şehir sanıyor…

 


işte

tam da bu yüzdendir ki

üşür yokluğuna aklım gibi kırışmış soluk sayfamın teni

ve ben sensizlikten utanıp kaçmaya çalışan tüm harfleri

tek tek boğar öldürürüm kalemimin ucundaki hıçkırıklarda

 


bir zamanlar

üzerime ormanlar devrilse de

çıplak bir dala tutunmaya çalışan

son bir yaprak gibi ürkerdi yüreğim

 


savrulsa da üzerime tüm rüzgarlar

eriyen gövdesine tutunmaya çalışan

bir mum alevi misali tir tir titrerdi ömrüm

 


şimdi

kalemimin beline her sarılışımda

 


hiçliğimin arka sokaklarına uzattığım

bir elime şiir

bir elime de şehir kusuyorum

 


işte

tam da bu yüzdendir ki

 


her sokağa duvar duvar kazıdığım satırların gizi sen

ve şiirlerini astığın bu izbe şehrin tüm meydanlarındaki

alayına isyanlarında izi benim

.

. . .

.

eyyy 

cennetime soyundukça

üzerime cehennemi giydirmeye çalışan sensizlik

 


bil ki

cehennemi üzerime her giyişim de

ölüm bir o kadar daha çok yakışacak bana

tıpkı bize yakışacağı gibi

 


ve söyle ki

hiç bir ecel aramasın beni

 


ben zaten

g/izindeyim ölümün…

 






 

ilhanaşıcıocakikibinonaltı

 

 


( G-iz başlıklı yazı ilhanaşıcı tarafından 27.03.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.