Son yazdýðým þiirde þunu açýkça gördüm ki: Tertemiz duygularla þiir yazan, yorum yazan, nesir yazýsý yazan kardeþlerim, dostlarým bilerek veya bilmeyerek Tanrý ile Allah kelimelerinin eþ anlamlý olmadýklarýný söylüyorlar.

‘’Hatta Tanrý’ya iman olmaz, Müslüman sadece Allah’a iman eder’’ diyerek açmazýn içine düþüyorlar.

Müslüman toplumlar yaratýcýlarýný kendi dillerindeki isimleri ile anarlar.

Allah …arapça

Mevla… farsça

Rab …ibranice

Tanrý… türkçe.

Ben acizane þiir ve yazýlarýmda yaratýcýnýn ismini kullanýrken Tanrý sözcüðünü kullanmaya çalýþýrým. Türk’üm ve dilim Türkçe. Beni yaratan ise Tanrý dýr.

‘’Müslüman sadece Allah’a iman eder’’ diyen kardeþlerime bir açýklamada bulunayým: Ýslamiyetten öncede Arap toplumlarýnda Allah sözcüðü vardý, hatta bu sözcüðün kökü Sümerlere kadar gitmektedir. Yani Arapça Allah kelimesi Ýslamiyet ile ortaya çýkmadý. Týpký Türklerin kendi inançlarýnda Ýslamiyet öncesi Tanrý kelimesini kullandýklarý gibi.

Ýslamiyette yaratýcý, yaratan her Milletin kendi dilindeki manasý ile ifade edilirken, biz diðer  anlamlarýný kullanýyoruz da neden kendi dilimizdeki anlamýndan kullanmaktan kaçýyoruz. Veya kullananlarý eleþtiriyoruz. Bu durum üzerinde durulmasý gereken bir konudur ve dikkat edilmelidir. Yahudiler Rab derken biz onlarýn bu kelimesini bolca kullanmaktan çekinmiyoruz. ‘’Hatta rabbena atina ile baþlayan’’ dualarýmýz var.

Ben acizane Yahudinin Yaratýcý anlamýnda kullandýðý RAB yerine TANRI kelimesini kullanmaktan onur duyarým.

 Aslýnda önemli olan; Alemi yaratan o yüce varlýk, YARATICI ya gerçek manada inanmak, iman etmektir. Bizler kelimeler ve deyimlerle boþu boþuna uðraþýp, kamil insan olmak için neler yapmamýz gerektiðini unutmamalýyýz. Ýþin özü buradadýr. Biz toplum olarak þekli ve ameli müslüman olmaya çalýþýrken ÝMAN noktasýndan hayli uzakta duruyoruz. Ýþte toplumumuzun içine düþtüðü derin açmazlar burada baþlýyor. Gönülden Tanrý’ya baðlanan kul olanlara ne mutlu.

Dilerim yanlýþ anlaþýlmam

Saygýlarýmla

Tanrý’ya Ýman olmaz

Yine geldi üç aylar, Tanrý’ya el açýlýr.

Devlet’in kasasýndan bol bol ikram yapýlýr.

Çeþit çeþit dümenle hayra reklam katýlýr.

Kibir dolu ilanla, Tanrý’ya iman olmaz.

Yalan, dolan yeminler kandýrmanýn ilacý.

Bilmez mi insan olan? Can, Dünya’da kiracý.

Saklanýyor dürüstler yalancýlar baþ tacý.

Gece gündüz yalanla, Tanrý’ya iman olmaz.

Kalmamýþ sevgi þefkat, ne sözünde ne dilde.

isyan dolu bakýþlar yeni yetme nesilde.

Tanrý’nýn öðütleri kalmamýþ ki akýlda.

Küfür dolu lisanla, Tanrý’ya iman olmaz.

Namaz kýlar her vakit, ‘’Allah kabul eylesin’’.

Gözetmez kul hakkýný, namaz buna neylesin.

Yok mu yiðit bir Hoca? Gerçekleri söylesin.

Tek taraflý mizanla, Tanrý’ya iman olmaz.

Tanrý ile arada ruhban sýnýfý yoktur.

Türedi nice Þýh’lar, fikirleri pek çoktur!

Kanar cahil Müslüman bilmez ki sonu b..tur.

Yalan yanlýþ irfanla, Tanrý’ya iman olmaz.

Esir olmuþ nefsine istekleri hiç bitmez.

Karýþmýþ helal, haram, buna aldýrýþ etmez.

Dostluk kurmuþ parayla, böylesine Din yetmez.

Ruhundaki Þeytan’la, Tanrý’ya iman olmaz.

Bilmez koca kýymeti, dýrdýr düþmez dilinden.

Bilmez kadýn kýymeti, sopa düþmez elinden.

Saygý görmez büyükler, ne damat ne gelinden.

Kalplerde ki isyanla, Tanrý’ya iman olmaz.

Baþlar dedikodular her ortamda her iþte.

Gelin, kaynana, damat arada bir eniþte.

Duymak ister her sözü, kulak zaten kiriþte.

Gün boyu suizanla, Tanrý’ya iman olmaz.

Akar Müslüman kaný, kimse görmez düþmaný.

Ölen de öldürende ayný dinin insaný.

Tanrý’ya baðlý kalpler alamaz asla caný.

Ele bulaþan kanla, Tanrý’ya iman olmaz.

Moda oldu hýrsýzlýk çalmak artýk aþikâr.

Uydurmuþ suça kýlýf, ne tövbe, ne istiðfar.

‘’Devlet dinsiz olunca, ne çalarsan hepsi kâr!’’

Millet malý talanla, Tanrý’ya iman olmaz.

Ýbadetten bi haber, lakin adildir iþi.

Girmemiþ kursaðýna haram bir çakýl taþý.

Belki Tanrý katýnda en erdemli bu kiþi.

Gördün mü Macit kardeþ? Adalet iþin baþý.

Gerçek dýþý bühtanla, Tanrý’ya iman olmaz.

Mehmet Macit

25.03.2018

Dikili/Ýzmir