kabuslara terk ederken uykularım beni
onulmaz sancıların koynunda sabahlıyor çaresizliğim
uzanıyorum gecelere
acılarım sus
cümleler dilsiz
dokunamıyor ellerim yıldızlara
korkuyorum uyumaktan ışıkları kapatma anne
söyleyemediğim hecelerde yüreğim
küflü bir pişmanlık oturduğundan beri omuz başlarıma
buz kesiyor bakışlarım şiirlerin yanık bağrında
gözlerim çocuk
gözlerim kıştan kalma veda
korkuyorum yalnızlıktan sakın gitme anne
kavuşamadığım sevgilerde hayallerim
uçurumların kenarında tutunmaya çalışırken bedenim hayata
sayamıyorum kirpiklerimin ucunda üşüyen ölümleri
gülüşlerim çoktan vazgeçti gamzelerimden çoğul mutsuzluklarda
saçlarım nisan
saçlarım hüzünlerin deminde hazan
canıma batan kırıklar iç kanamalı anılardan kalma
dinle bak, duyuyor musun
beyaz bir gül ağlıyor dünlerin yakasında
oysa Cem Karaca ne güzel söylüyordu
''doğarken ağladı insan bu son olsun ''
bir daha bulutlarım yağmur olup düşmesin toprağa
gelecek günlerin hatırına dirilsin ümitlerim
güneş alnımdan öperek uyandırsın sabahlara
rengarenk baharlara dökülsün avuçlarımdaki mısralar
beni bir anka gibi küllerimden yeniden doğur anne
ŞİİR VE SESLENDİREN: GAMZELİMM
(
Beyaz Gül başlıklı yazı
Gamzelimm tarafından
3.04.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.