NE DERMANDIR NE ÇARE?
Devasızsa Lokman ilaç bulamaz,
Duçar kalmış zahir ama ne çare.
Göz pınarı yanan bağrı sulamaz,
Hekim hazık olsa derde ne çare?
Dili ahraz eli çolak korucu,
Yol meşakkat derin vadi yorucu.
Kafdağı ardına giden sorucu,
Anka kanadında uçsan ne çare?
Yanar ciğerimiz kan kor gibidir,
Masumiyet pınar dolan sabidir,
Göz süzene ten Suzan’a tabidir,
Ömrümle didiştim cana ne çare?
Sevda ucu zehir sivri bir okmuş,
Gönüle saplanmış marazı çokmuş.
Karşılıksız sevdanın devası yokmuş,
Âşık bilir gayrı bilmez ne çare?
Kula gelen neyse Haktan geliyor,
Mağrur nefis kendisinden belliyor.
Dünya göçer hanı cihan biliyor,
Ölüm güldürülmez tene ne çare?
Az söyledik arifane dinleyin,
Diz çökerek yaşlar dökün inleyin!
Yarın helak eder bugün önleyin.
Akıbet nar ise buna son çare.
Gafletin değer’i dünya seyranı,
Nefis ister bazen ekşi ayranı.
Küstürmeyin melül bakan hayranı,
Derin süzer çıkar gider ne çare?
Azrail’in gelir canın almaya,
Güç takat yetmiyor ruhla kalmaya.
Dünya değmez dalalete dalmaya,
Daracık mezardır yerin ne çare?
Güzele meyilli çirkinden kaçar,
Hayat zor alandır kalınır naçar.
Besmele her hayrın kapısın açar,
Dil gönülle bir olmazsa ne çare?
Mehmet Demirel 30.04.2018
