ÖMRÜME YANARIM
Çürüyüp gitti şu gurbet
ellerde
Yanarım da ben ömrüme
yanarım
Yılan gibi hep süründü
yerlerde
Yanarım da ben ömrüme
yanarım
Engeller doluydu gittiği
yolu
Üstüne hem yağmur yağdı
hem dolu
Bir gün gülmeden geldi
yolun sonu
Yanarım da ben ömrüme
yanarım
Sönmedi yürekte ateşi közü
Yaşlardan kurumadı iki
gözü
Yokuşa tırmandı bitirdi
düzü
Yanarım da ben ömrüme
yanarım
Geldi geçti her gün
kederle gamla
Yaş olup aktı gözden damla
damla
Yarışamadı şu geçen
zamanla
Yanarım da ben ömrüme
yanarım
Hep kışta yaşadı görmedi
yazı
Dinmedi içindeki derin
sızı
Zaten çoğu gitti kaldı çok
azı
Yanarım da ben ömrüme
yanarım
Bir gün olsun doya doya
gülmedi
Eller gibi zevki sefa
sürmedi
Fani dünyada murada ermedi
Yanarım da ben ömrüme
yanarım
Boşa feryad etme Garip
Hasreti
Ne dünyayı kazandın ne de
ahreti
Seni tek kurtarır Hakk’ın
rahmeti
Yanarım da ben ömrüme
yanarım
Garip Hasreti (Filat YAZICI)