GARİP
BİR YOLCU GİBİ
Güneş bir
sonbahara daha yine doğarken
Hayatın
yorgunluğu insanı bezdiriyor
Çiçekler son
deminde gözlerle buluşurken
Ağaç
yapraklarını rüzgârlar gezdiriyor
Vefasız şu
dünyada garip bir yolcu gibi
İlkbaharı ve
yazı gerimizde bıraktık
Kış için
hazırlıyor tabiatı sahibi
Sonbaharın
hüznüyle hasretimizi yaktık
Hayatın
ağırlığı sırtımda bocalarım
Ayaklarım
yorulmuş bedeni taşımıyor
Dünya ile
aramı açtılar acılarım
Gönlümün
hayaline aklım ulaşamıyor
Sokak
aralarında gizleniyor anlamı
Karanlıkta
yürürken yaptığım duaların
Yaşla mı
yazılmışlar bilmem yoksa kanla mı?
Mavi
soğukluğunda şu kızıl akşamların
Sessizliğim
boşluğu üstlerine yıkıyor
Hayatımı
yazdığım köhnemiş duvarların
Zamanların
enkazı yüreğimi yakıyor
Yokluğunun
altında kalıyorum varların
30-10-2010
Şair, Burhan AKSU