Ben ne kadar kadar 
büyüsem de aslında 
gelecek umutlarda 
çocukluğum 
Hep küçüktü 
Sırlarımın arasında 
saklambaç 
Oynadı kaçtıkça 
Yalanları kovaladı 
hep uzağa saklandı 
Muzurluk peşinde idi
yara alsa da 
bendi cesurdu 
Hayatın sillesini yedi her 
seferinde zorluğun
Gölgesinde
fırtınanın azametine çevirdi 
yüzünü 
yağmurun bereketi ile birlikte 
nurlu havada
Mavi bir bulut doğdu 
uçan 
Balonların arasında huzurlu 
yeni doğan çocuğun 
Adı umuttu 
açıyordu çiçek filizlendi 
bahar yemyeşil elbisesini giydi
kül siyaha dönmeyecekti 
Rengi 
Her yaşımda yeniden 
Bir çocuk doğdu 
geleceğe emanet bisikleti 
o çocuğun adı umuttu 

Ebru Çimen 

( Umut Şiiri Çocukluğum başlıklı yazı ebru çimen tarafından 7.05.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.