HÝDAYET ÜZERE OLMAK;

          Hidayet insan ruhunun dünya hayatýnda Allah’a ulaþmasýdýr. Allah bütün insanlarý ruh, nefs ve fizik üçlüsüyle serbest iradeli bir varlýk olarak  yaratmýþtýr. Ruh Allah’a ait bir emanet olarak dünya hayatýnda bize üfürülmüþtür. Ölmeden evvel ruh emanetini serbest iradeyi kullanarak Allah’a ulaþtýrmak herkesin üzerine farzdýr. Ruh Allahütealâ tarafýndan yalnýz insana üfürülmüþtür. Allah’ýn zatýndan geldiði için sadece ruh Allah’a geri dönüp ulaþabilir. Öldükten sonra ölüm melekleri herkesin ruhunu gök katlarýný geçirerek zaten Allah’a ulaþtýrýlacaktýr ama Allah’ýn istediði herkesin yaþarken ona ulaþtýrýp Allah’ýn ermiþ evliyasý olmasýdýr.

2/BAKARA-120: inne hudâllâhi huvel hudâ. 
“Muhakkak ki Allah’a ulaþmak (var ya) iþte o, hidayettir.”

3/AL-Ý ÝMRAN-73: innel hudâ hudallâhi.
“Hiç þüphesiz HÝDAYET, Allah’ýn (Kendisine) ulaþtýrmasýdýr. (Ýnsan ruhunun ölümden evvel Allah’a ulaþmasýdýr.)”

          Hz. Muhammed (S.A.V) Efendimiz bir hadisinde: “Emanete riayet etmeyenin imaný yoktur, ahde vefa etmeyenin dini yoktur” buyuruyor. Ruh ezelde Allah’a dünya hayatýnda Allah’a ulaþacaðýna dair misak (söz) vermiþtir. Allah’a ulaþmayý dilemeyen, yani emanete riayet etmeyenin imaný yoktur. Ýmansýz amelin kimseye faydasý yoktur.

5 / MÂÝDE - 105: Yâ eyyuhellezîne âmenû aleykum enfusekum, lâ yadurrukum men dalle izehtedeytum ilâllâhi merciukum cemîân fe yunebbiukum bimâ kuntum ta’melûn(ta’melûne).
Ey âmenû olanlar! Nefsleriniz, üzerinizedir (nefsinizin sorumluluðu üzerinize borçtur). Siz hidayette iseniz, dalâletteki bir kimse size bir zarar veremez. Hepinizin dönüþü Allah'adýr. O zaman yapmýþ olduðunuz þeyleri size haber verecek. 

          Mâide Suresinin bu 105. âyeti açýkça dalâlette olan, Allah’a ulaþmayý dilemeyenin hidayet üzere olan Allah’a ulaþmayý dileyenlere hiçbir zarar vermeyeceðini bildiriyor.

          Sahabe Allah’a ulaþmayý dilemeyenlerin haline baktýkça onlara acýr; þer ve hayrý ayýrdedemeyen bu kimseleri gördükçe üzülür, Allah’a ulaþmayý dilemeleri için devamlý olarak onlara hidayeti teblið ederlerdi, hidayete girmelerini isterlerdi.

          Sahabenin hepsi baþlangýçta cahiliye âdetleri üzere dalâlet hayatýný yaþarken, Hz. Muhammed (S.A.V) Efendimizin tebliðine uyarak Zumer-17’ye göre hepsi dünya hayatýnda Allah’a ulaþmayý dilediler ve kendilerini þeytana kul olmaktan kurtardýlar.

39 / ZUMER - 17: Vellezînectenebût tâgûte en ya’budûhâ ve enâbû ilâllâhi lehumul buþrâ, fe beþþir ýbâd(ýbâdi). 
Ve onlar ki; taguta (insan ve cin þeytanlara) kul olmaktan içtinap ettiler (kaçýndýlar, kendilerini kurtardýlar). Çünkü Allah'a yöneldiler (Allah'a ulaþmayý dilediler). Onlara müjdeler vardýr. Öyleyse kullarýmý müjdele! 

          Allahütealâ mü’minlere, sahabeye “Siz kendinize bakýn, kendi nefsinizi tezkiye ederek ruhunuzu Allah’a ulaþtýrýrsanýz, Sizler hidayet üzere olursanýz, dalâlette olanlar size zarar vermez” buyuruyor.

          Günümüzde ne yazýk ki hidayet unutulmuþtur. Herkes Allah’a ulaþmayý dilemeden sadece vasýta emirlerden ibaret olan Ýslâm’ýn 5 þartýyla kurtuluþa ulaþacaðýný zannediyor.

          14 asýr evvel Peygamber (S.A.V) Efendimiz bugünleri hadisinde þöyle belirtmiþ:
“Bir zamanlar sadece Kur’an’ý Kerim’in resmi ve Ýslâm’ýn ismi kalacak, insanlar Ýslâmî isimlerle adlandýrýlmalarýna raðmen Ýslâm’dan en uzak kiþiler olacaklar. Mescidleri dýþarýdan mamur ve içinde hidayetten eser olmayacak, o gün yaþayan âlimler gök kubbenin altýnda yaþayan insanlarýn en þerlileri, fitne onlardan çýkmýþ tekrar onlara dönecektir.” buyuruyor.

          Ýþte insanlarýn % 90’ýndan fazlasýnýn hidayeti unuttuðu günümüzde dünya hayatýnda ruhen Allah’a ulaþmayý, hidayeti dilemeden kimsenin kurtuluþu mümkün deðildir. Serbest iradesiyle kim kalben Allah’a ulaþmayý dilerse Allahütealâ mutlaka onu kendisine ulaþtýrýr.

          Her devirde hidayetçiler vardýr. Devamlý olarak hidayeti teblið ederler. Hidayet dini yaþamanýn omurgasýdýr, olmazsa olmaz þartýdýr. Bütün insanlar dünya hayatýna hidayeti yaþamak üzere gelirler.

2 / BAKARA - 38: Kulnâhbitû minhâ cemîa(cemîan), fe immâ ye’tiyennekum minnî hudenfe men tebia hudâye fe lâ havfun aleyhim ve lâ hum yahzenûn(yahzenûne).
Biz dedik ki: “Hepiniz oradan (aþaðýya) inin. Benden size mutlaka hidayet gelecektir. O zaman kim hidayetime tâbî olursa, artýk onlara korku yoktur ve onlar mahzun olmazlar.” 

20 / TÂHÂ - 123: Kâlehbitâ minhâ cemîan ba’dukum li ba’dýn aduvv(aduvvun), fe immâ ye’tiyennekum minnî huden fe menittebea hudâye fe lâ yadýllu ve lâ yeþkâ.
(Allahû Tealâ þöyle) dedi: “Ýkiniz oradan (aþaðý) inin! Hepiniz (þeytan ve siz), birbirinize düþman olarak. Bundan sonra Benden size mutlaka hidayet gelecek. O zaman kim hidayetime tâbî olursa artýk o, dalâlette kalmaz ve þâkî olmaz.” 

          Hepinizin hidayete ulaþmanýz dileðiyle, Allah razý olsun.

Allah razý olsun…

Burhan AKSU