ANASIZIM
Cennet saklıdır
ayaklarının altında
Ananın yeri yücedir Allah
katında
Ne kadar övülse azdır onun
hakkında
Yıllardır ki ben gurbet
elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi
yürekte sızım
Yine geldi anasız bir
anneler günü
Kimseler görmemiş yüzümün
güldüğünü
Yetim ve öksüzlerin sefa
sürdüğünü
Yıllardır ki ben gurbet
elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi
yürekte sızım
Hiç kimse dolduramaz
anamın yerini
Görmedim onun gibi şefkatli
birini
Bilmiyorum ki ben ölümüyüm
dirimi
Yıllardır ki ben gurbet
elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi
yürekte sızım
Yirmi yıldır kulağım
hasrettir sesine
Arkamda bir dağ gibi duran
gölgesine
Başımı koyduğum şefkatli
sinesine
Yıllardır ki ben gurbet
elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi
yürekte sızım
Eller ana derken benim
boynum bükülür
Gözlerimden sicim gibi yaşlar
dökülür
Ah çekince sanki
ciğerlerim sökülür
Yıllardır ki ben gurbet
elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi
yürekte sızım
Tesbihini hala cebimde
saklıyorum
Anamın kokusu var alıp
kokluyorum
Ona kavuşacağım günü
bekliyorum
Yıllardır ki ben gurbet
elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi
yürekte sızım
Yatıyor kara toprakta
sessiz sedasız
Duvarları mermerden tavanı
da damsız
Onsuz bir günüm geçmedi
kedersiz gamsız
Yıllardır ki ben gurbet
elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi
yürekte sızım
Ayrılığı özlemi artık kar
etti cana
Saçının telini değişmezdim
cihana
Mutlu bir günüm olmadı
ondan bu yana
Yıllardır ki ben gurbet
elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi
yürekte sızım
Hasreti’yim çare bulunmaz
bu yaraya
Dilerim ki komşu olsun
Fatma anaya
Yattığı yer dönsün cennet
köşkü saraya
Yıllardır ki ben gurbet
elde anasızım
Ne yüzüm güldü ne dindi
yürekte sızım
Garip Hasreti (Filat YAZICI)