Yüregin de art niyet barındırmayan kişi; hiç bir kimseden korkmayan, ne yaptığını belen kişidir.  Başkalarının ne dedigi, ne düşündüğunden önce kendi düşüncelerine bakar ve düşüncesi ne gerektiriyorsa onu yapar ve arkasın da dim dik durur...

Uzun süredir gözlemlediğimiz bazı durumları Sizin lede paylaşmak istiyorum.

Bir coğumuzun sayfaların da bürokratlar, üst düzey yetkililer yada olmak isteyen,  bu yönde çalışan muhterem zatlar var.. Bir de bunun yanında bu zatları destekleyen, yada seven, kişiliğini karekterini takdir ettiğimiz için takip ettiğimiz güvenip sevdiğimiz insanlar... Birde aynı seviyede birbirini seven, kisiler....

Bakıyorum bu ust bürokrat yada Devleti Yönetmeye aday kadroda yer alan bu yolda faaliyetler gösteren arkadaşlar kendi seviyesinde kı insanların durumlarını, onlarla ilgili sevinçleri acıları paylaşıp yorum yapmaktan kendilerini itina etmez iken sevenlerinin acılarına yada sevinçlerıne paylaşımlarına ortak olmaktan itina ile kaçınmaktalar...

Gerek meslek hayatimda gerekse ozel hayatımda bir türlü bu insanlara anlam veremedim. Siz üst makamlar da olunca alt makamlar da olanlara selam vermek, onların da sevinclerine acılarına ortak olmak neden bu kadar zor geliyor.. O makamlara getiren, getirecek olan o insanlar değil  mi? Yada acılar sevinçler bir toplum da ortak değerler değil mi? Ancak çıkarlar, seviyeler denk olunca mı bu acilar bu değerler ortak oluyor? Toplumun, Vatanın yaraları küçüğü ile büýüğü ile yer eden bu biz kulların acılarından oluşmaz mı?
Insanları sevmesek düsüncelerini beğenmesek bile öĺüm, hastalık..vs.. paylaşmak ortak olmak insanlık gereği değil mi..? Öyleyse bu ayırım niye.. Sizden daha alt bir seviyede ki insana da selam verip hatır sormak sizlere ne kaybettiriyor yada ne kazandırıyor? Hiç düsundünüz mü? Bu insanların yaralarını Medya, meydanlar da dile getirince mi ancak görevinizi ifa etmis oluyorsunuz? O yerlerin hakkı dilde gostermelik degilde yürekte beslediğımiz insani duygularla  verilmez mi? Yada geçicı bir mevki yer edinip geçici Vatan bireyi mi olmak istiyoruz yoksa  ebedi mi???

Bence insanlar insani degerlerini unutmadığı sürece bu değerler söz konusu ise en üst tabakanın zenginiyle fakiriyle,  en alt tabakaya inebildiği, en alt tabakanın da en üst tabakaya çıkabildığı ulasabildiğı, yürekten ayırt etmeden birbirini selamlayıp kucakladığı zaman  Vatan ebedi sonsuz olacaktır. Vatan topraklarına toprağımız diyebiliriz..?

Artık zaman  boş sözler söyelemek, göstermelik davranışlarka doldurmak  değil boş sözleri yürekten tutum ve davranışlarla doldurmak  zamanı..!!!

GENE SIVRI DILIM AÇILDI, ACILINCA DA YÜREKTE SUSUMUYOR GORUP DE SESSIZ KALAMIYOR.. INŞALLAH RABBIM DE BENİ VE TOPLUMU HER ZAMAN GÖRÜPDE SUSAN KULLARDAN EYLEMEZ ...

Benim ki acizane bir kaç söyleşi... Sözlerim belli bir şahsa yada zihniyete yönelik değil gönülden meydanlara dökülen düşünceler....

Sevgi ve saygılarımla

12.05.2018 Ankara P.ÇETİN
( Gönülden Meydanlara Dökülen Bir Kaç Söylev başlıklı yazı Kara kız tarafından 13.05.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.