Yer yüzünde nokta kadar yer kaplayan acizane bir kulum... Cenab-ı Allah'tan başka yoktur verecek hesabım. Haddim değil hiçbir kimseye dil uzatıp, iftira atmak..
Kesseler de kanım akmaz eğer yaşamadan, görmeden tanık olmadan başkalarının lafına bakarak hüküm verirsem kişi/ler hakkın da varırsam bir hükme zerre kadar yoktur yerim.
Hele hele bir de çıkarlar, menfaatler, kendi onurum ve şerefım için yakar harcarsam başkalarının onur, haysiyet ve şerefini, namusunu yoktur iki cihanda yerim...
Acizane bir kulum istemem düşmanım da olsa, olsun kötü, bozulsun huzuru, düzeni..
Lakin istemem ben de iyi niyetimi, etsinler kötü amallerine..
Yaptıklarımdan / yapacaklarımdan, söylediklerimden / söyleyeceklerimden önce Allah'tan sonra kendimden sonra da gün gelip anneme, babama, bacıma, eşime, evlatlarıma geri dönmesinden korkarım!
Bilirim ki vazifem kula kulluk etmek değil.. Cenab-ı Allah' a kulluk etmektir... Varsa yüreğimde inanç, iman, sevgi, vicdan.. duygusu göstermelik değil, Allah içın yaparım. O yüzden umrum da değildir başkalarının hakkımda ne düşündüğü...
İstemem bu dünya da göstermelik onur şahsiyet, kimlik, mal mülk, varsa bir lokma ekmeğim paylaşırım canlarla...
Tek gayem baskalarının yanında ki haysiyetimden çok korumaktır kendi yanımda ki haysiyetimi, şerefimi, itibarımı korumaktır Allah katın da...
Önce kendime vardır saygım sevgim.. Bilirim ki kendine sevgisi, saygısı olmayan bâskasına ne saygı duyar ne sevgi besler...
Marifet, ilim, irfan yürekte olmayan duygularla göz boyamak değil, zor olan ilimi, irfanı göz boyamadan yürekte hissedip yüreklere nakşetmekten geçer...
Her şeye ragmen, herkese inat başı dik, alnı açık, nokta kadar acızane bir kulum...!
Kapıma gelene, git demem, kapımdan çıkana kal demem.
Çok çileler çektim! İstemem benim çektiğim çileleri çeksin. Rast gelirsem çile çeken birine hiç düşünmeden atlar kulluk vazifemi getiririm yerine.. Sanmasınlar ki aptalım. İyi niyettir benimkisi . Ne yaparsam Allah için yaparım. Kimi kul görür anlar kimi kul görür kendi kalbinin sesiyle hüküm verir. Her kul kendine yakışanı yapar. Herkesin farkı da kendimin farkı da burda başlar... Allah katında son bulur...!
Biline ki her şeyi gören işiten bir Rabbim var. Hiçbir kimsenin yaptığını komaz yanına kar.
Kula kulluk etmeyen, yaradana kulluk eden gönüllerin ve nefislerini kulluk vazifeleriyle terbiye eden gönüllerin sayısı inşallar artar da yaşanası bir dünya da el ele, omuz omuza yürunür hakka giden yolda...
Sevgilerimle
14.05.2018 Ankara P.ÇETİN
