Kömbeler dizilir kara tavaya,
Kokular yayılır bizim ovaya,
Gurbetçiler hasret kalır yuvaya;
Ondan ayrı bayram, en buruk andır,
Sevdanın bir adı da Kırıkhan’dır.

Nerde olursan ol, aklından çıkmaz,
Hiç bir şehir böyle kendine çekmez,
Özlemi gün be gün, üstüne çökmez;
Nefeslenmek için, son durak, handır, 
Huzurun bir adı da Kırıkhan’dır.

19.05.2018
Muhittin Alaca












( Kırıkhanda Kömbe Zamanı başlıklı yazı Alaca tarafından 19.05.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.