BİR HİÇİM

 

Köşeme çekilirim

Her akşam yaptığım gibi

Ardından bakarım

Habersiz gidişinin ardından

Bıraktığın gül kokulu hayaline

Kaybederim kendimi görürüm ki

Bir hiçim!

 

 

Karanlıkta ışıksı bir

Silüetin belirir önce

Mutluluktan gözlerimi kapatmış

Seyrederken hayranlıkla

Nurlar yağar hayalime

Sessizce dinlerim

Seni seviyorum diyen

O kadife sesinle yok olur anlarım ki

Bir hiçim!

 

 

En çok seni sevmiş yaratan

Ben ne kadar çok sevebilirim ki

Sahi çok ne kadardır

Şuurlandığım ortam ve dünya bilgilerimin sonu

Sonsuzluk benim için

Fizik olarak

Cesametim, gücüm, bilgim ve aklım

O çizgiyi geçince çünkü ben

Bir hiçim!

 

Acıları zamana bıraktım

Zamanla küllenir sandım hasretinin koru

Fakat daha çok alevlendi acısı

Büyüdü ve tüm Hayatımı kapladı

Dört mevsim yedi iklim

Yakıp kül etti varlığımı ve şimdi ben

Bir hiçim!

 

Ruhum beni terk etti

Uçarak sonsuzluğa gitti

Giderken sen

Yüreğimde seninle gitmişti

Bir de ben terk edersem

Hayat iksirim

Ey can seni

Ne yaparsın bilmem o zaman

Bensiz bu ceset bedeni

Ne kadar ben desem de

Ben diye bir şey yok çünkü ben

Bir hiçim!

 

          09-01-2012

Şair, Burhan AKSU

 

( Bir Hiçim başlıklı yazı mihrimah tarafından 24.05.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.