Eksen çaðý köleci kuvve ve uygulama olan süreç etrafýndaki açýlýmlarýn yeryüzüne doðru (âlemlere doðru) bünye bulduðu çað yoðunlaþmasýydý. Köleci oligarþin inþacý bu manifesto, Arzý mevut olarak; Ýsrail kaynaklý anlayýþ içinde fikri takip oldu. Bu fikri takip, yazýya geçirilmekle Eksen Çaðý unutulmayan bir fikri fiiliyat olmayý da içeren bir çaðdýr.

El sahibi olduðu ve burasý benim dediði mülkünü daðýtmýþ mülksüz ve yoksul kalmýþtý. Ama mülk sahibi olma ve mülkü daðýtma alaný yok olmayacaktý. 

"O sýrada size, tek baþýma yükünüzü taþýyamam" dediði manifestosu ile El, þimdiki adýyla YHW (Yehova); kiþiler üzerindeki ahit etkisiyle tüm yeryüzü, El'in mülkü olmaya hazýrdý. Mülk vermeyip te yoksul kýldýklarýna Yehova yeni bir vaatte bulunacaktý. Fey ve ganimet.

Fetih ve ganimet sözcükleri yan yana anýlan iki söylemdi. Zengin için olduðu kadar özelliklede yoksullar için avuç içi kadar da olsa "Rab onlarý, elde edecekleri birçok ganimetle mükâfatlandýrdý" akitli köleci manifesto vaadi ile mülkü olmayanlar da savaþta mülk edinecekti.

Fetih ve ganimet öncelikle El'indi (Rabbindi). Ýtaat, taat ve ibadet El ve El adamýna (Rabbe ve elçisine) olduðuna göre; taat, itaat ve ibadet fetih yoluyla El adamý ve El'in gölgesi olan kralýn, sultanlarýn, halifelerindi. Fetih ve Ganimet Padiþahýndý. Yani fetih mülkü, ganimetler ve feyler; mülkü Osmanlýydý.

Fetihler ve fetih gelirleri ve Mülk; Osmanlýnýndý. Tarlayý süren öküzü, çifti, koþumu, tarlayý, tohumu veren de Osmanlýydý (El'di). Kolektif süreci; mülk ve üretim aracý sahipliði üzerinde El mantýðýna dönüþen yapý; özleþmiþiyle tarihi oluþ þu anonim sözlerle ne güzel de ifade edilir. "Þalvarý þaltak Osmanlý / Eyeri kaltak Osmanlý / Ekende yok biçende yok / Yiyende ortak Osmanlý. Mülkü Osmanlýdan ne anlamalýyýz?

Oligarþiden ne anlýyorsak onu anlamalýyýz. Oligarþin tevhit içinde anlayacaðýmýz iki ana konuyu buradan da aynen anlayacaðýz. Bu anlayýþa göre Mülkü Osmanlý geçmiþte gelen bir geri baðlaným yasasý içindeydi. Ve bu deðiþme, dönüþmeleri içindeki kendi mantýk meþruiyet ligini anlayacaðýz. 

Yine "Mülkü Osmanlý" anlayýþýnýn meþruiyet ligi paralelinde; meþruiyet ligin böyle olacaðýný düþünür olduðumuz kadar öyle olmayacaðý fikrini bile; belirip kaybolan bir düþünce olarak izdeki kýlacaðýz. Geleceðimiz de "mülkü Osmanlý" denen bu hal üzerindeki geliþmelerle olacak. Ama böyle olmamakla ve baþka türlü de olabileceðine deðin deðiþip dönüþmeleriyle beliren düþünceleri, içinde anlamalýyýz.

Arzý Mevut da denen "vaat edilmiþ topraklar" söylemi, tarihsel oluþumlarýn giydiriþleri içinde olmakla geleceðe aktarýlmasýdýrlar. Arzý mevutça bu oluþum köleci uygulamanýn bir mantýðýdýr. Bu mantýk tarihsel kýrýlmanýn nesnel oluþunu izah edememekle kývranan düþüncenin ortaya koyduðu bir gözbaðýdýr, uyuþturmadýr (illüzyondur). 

Bu tür paylaþým þekli illüzyonla olmanýn El mantýðýdýr. Neler ve nereler kiþinin gözüne kestirdiði bir sahiplenme olacaksa, o yer El'indi. El sahipliði büyüdükçe Þadday Daðlarýnýn, Turu Sina gibi daha küçük yerlerin sahibi olmaktan çýktý. Küçük yerlerin sahibi olmaktan çýkan El, oligarþi tevhidi içinde; ya da birçok El’in sahipliði içinde olan Kenan Diyarýnýn da sahibi olmakla, büyümek istiyordu.

“Ben El. Kenan Diyarýnýn sahibi olan El'im. Ben Kenan'ýn sahibi olan El'inizim” demesiyle El neden böyle diyordu? Çünkü küçük El yapýlý alan çevreye doðru açýlan salýnýmlar verdikçe yapý kendi iradesi olmayan baþka sahipliklerle karþýlaþýyordu. 

Yani yeryüzün de, Efraim El birliði dýþýnda Kenan gibi yerler de vardý. Kenan diyarý olmayan yerler de vardý. Ve oralarýn da sahibi olan, baþka bir oligarþinle olmanýn iradesi içinde hüküm süren baþka El’ler de var.  Buralarý ilhak etmek için yeni bir oligarþin dil ve meþruiyet ahdi olan manifesto gerekliydi.

Bu nedenle Kenan Diyarýnýn sahibi olan El, diðer El'ler içinde bir El'dir. El kiþiler sahipliðine, tapu tescil kaydýna; meþruiyet olma hüviyeti kazandýran bir illüzyondur. Arzý Mevut da denen "vaat edilmiþ topraklar" söylemi Ýbrahim’e, Yakup’a baðlýlýk gibi söylemleriyle, ilk köleci mantýðýn meþruiyet ligine uzanmakla inancý kiþileri istiskal ediyordu (iman içinde konuþamaz ediyordu, susturuyordu).  Yani köleci mantýðýn soyut ve kayýt dýþý olmasýnýn meþruiyeti olan kendi geri baðlaným yasasýný söylüyordu. 

Kenan oluþumlu tarihi süreç, öykülenendi. Hikâye edilendi. Ayný zamanda da Eski olan ilk tip köleci uygulama þeklinin þimdi içinde kalkmýþ olmasýný söylüyordu. Oligarþin anlayýþlý anlatýmýn hikâye dili içinde Ýbrahim’e baðlýlýðý söylemek hem olumlu oluyordu. Hem de olumsuzdu. Olumluydu çünkü geri baðlaným yasasýna atýf yapýyordunuz. O bilinen Ýbrahim’i yol üzerine olan oligarþinle meþru ve tanýnan bir itaat edilme oluyordunuz.

Diðer yandan da oligarþin içinde olmayan Monarþin Ýbrahim’e baðlýlýðý söylemek demek olumsuzluðu, çeliþkiyi, ortama davet etmekti. Monarþin olan Ýbrahim’in öncül oluþunu söylemekle Ýbrahimi yapýnýn öncü ve basit teþkilatlanmasý karþýsýnda Oligarþin örgütlenmelerdeki karmaþýk organizasyonlarýn izahý gerekiyordu. Yapý büyüdükçe anlam olan yük te aðýrlaþýyordu. 

Bu durum karþýsýnda Monarþi tutumlu olan Ýbrahim’e, güncele göre oligarþi salýnýmlý giydirmeyi yapan hikâyeler ortaya çýkýyordu. Öz olarak þu söyleniyordu. Aslýnda Ýbrahim de bu yol üzerineydi. Aynen böyleydi. Ama putperestler Ýbrahimi yol üzerinde azýtýp sapýttýlar. Ýbrahimi olmayan yola saptýlar diyeceklerdi. 

Arzý mevut diye söylenen Kenan ülküsü, temelde yine bir El vaadidir. Monarþi dili ile söylenmiþ El Tur gibi, El Þadday gibi daha küçük yerler sahipliði yanýnda oligarþin bir vaatti. El vaadi, þimdi oligarþi dili içinde yeryüzü sahipliðine doðru söylenen bir dil olmakla “Arzý mevut” olmuþtu. Bir "El vaat" olan, bu tür söylem ve uygulamalar; geliþen, evrime uðrayan tarihin dokusu içindeki bu tür söylemler El dili ile ve oligarþi dili ile söylenmiþ simge anlatýmlar olmakla öne çýkmýþ olan yine bir El vaadi topraktýrlar. 

Ön ittifaklarýný sürdüren hayli geliþmiþ yapýlar içinde kiþisi sahiplik bilincini içinde taþýyan Ubartutu, Nuh gibi simge isimler vardý. Ýçte tutulan düþünce, içte belli bir uygulanabilirlik düzeyine kadar olgunlaþtýrýldý. Aslýnda bu düþünce akýp gelen tarihi nesnelliðe karþý münafýkça olan bir düþünceydi.

Kolektif oluþa karþý münafýkça olgunlaþan köle edici muktedir düþünce kendi fikriyatýyla uygulamaya geçmiþti. Kiþisi sahiplik akýlcý, mantýklý, toplumsal geliþmeci, üreten temel iliþkiye göre deðilse de, bencil olmakla çok çekiciydi. Çekiciliði ortaya koyan illüzyon, hayli büyüleyiciydi. Nuh, Ut-Napiþtim bu oluþumun sembolü olmuþ bir öykünceler, anlatýmýydýlar. Bu ikili anlatým üzerinde yoðunlaþan durumu kurtarma açýklamalarý; ilk El sahipliðini ihdas etmenin birçok ana karakterini baðrýnda taþýyordular. 

Kenan; Nuh’a ya da Ut-Napiþtim’e El tarafýndan verilmekle Nuh'un kiþisi sahipliði içindeki mülktendi. Kenan Nuh’un oðludur. Bu hikâyeye göre oðullar babadan miras alýp kendi beyliðini kurarlardý. Kenan Nuh’tan pay alan bir mirasçýdýr. Kenan’ýn payýna düþen yere Kenan dendi. Kenan’ýn Mülkü denen yer Kenan olmakla bilinip anýlýr oldu. 

Böyle olunca Kenan; bir mülk sahipliðinin, kendi üzerine kendi etkisidir. Yani Kenan kiþisi, mülke kendi ismi ile anlam olan bir mana etki iken; mülk te Kenan kiþisine irade kullandýrtan bir mana etkidir. Kenan diyarý þimdi sýnýrlarý bir kýsým Anadolu ve Dicle’nin doðusunu da içeren birçok El mülkünü tamah eden oligarþi dili ile olmakla; bu kes de oligarþiye göre bir kes daha yeni vaatle söyleniyordu.