Zaman tümleyebilir açýk ara yaralarý sonra da tütsüler usulca, biriken hezeyandan kalandýr geride: bir deli fermaný bir deli þiire giydirdiðin kadar; bir yüreði bir bedenden soyutlandýðýna dair hangi delil ise fýtratýn hacmine ve hicvine temel teþkil eden.

Bariz saltanatýdýr kalemin, o peyda olan þiir ve kurumuþ imgeleri serersin defterin yapraklarýný lahit bildiðin bir derinlik kadar iþlerken içine her derin cümleyi baþ tacý yapmanýn lütfü ve lüksüdür adeta.

Derinin teyakkuzunda bazen sýrýtan bir gölgeye rast gelirsin yine içine ferahlýk veren bir dostane gülüþü hatta sitemi ama mahremi de pay ettiðine inanýrken, sakilce kelamýn biri bin para, dercesine sen sadece sükûta haizsindir oysaki kayýp gölgenle bir meczuptan da yoktur farkýn.

Gövde gösterisi yapan her yýldýzdan alacaklýdýr þair yine þiirin elemine bandýðý özlemi dorukta yaþatan.

Kýyamýn hazzýna vakýf bir satýrda bölünürsün hece hece: böldüðüne biat bir bölü çizgisine nazire eden o soykýrým ve o hain tuzaklarý yine insanlýðýn ilkine ve ilkelerine düþman üstelik sýrýtan bir münafýk kadar pervasýzdýr karanlýðýn uzvuna peçe takan namý yürümüþ isyan yüklü deli ferman.

Zaman kekelerken dakikalarý…

Yürü ya kulum, diyen Yaratanýn gücüne sýðýndýðýndan da fazladýr erdiðin nirvana.

Hacmine ya da hicvine gölge düþse de haiz olduðun deðil hayýr dediðin her hayrý yine sevaplarýnla kursaðýna buyur ettiðin ve gölgenden dahi çekindiðin þairce bir hüznü boca etmek, bak nasýl da kolay: sen yine dokusunda ruhun; sen yine kozasýnda ömrün ve sen yine kuluçkadaki hayallerine derin manalar yüklerken.

Huyudur þairin þiire duyduðu öfke hele ki yazdýklarýna bin bir hece ekleyip bin bir surat ekli o ömrün arka odasýnda bir methiye daha yazmak isterken yine maneviyatýn kanatlarýna konan kelebek ömürlü yazýlarýnda, bir hazana dönerken; yazýn ortasýnda bile rahmeti sonlandýrmayan göðün neminde, kulun zikrinde bir de yüreðine kulp takmak kadar þaþalý bir þiiri gözüne kestirdiðin…

Hürdür hücresi þairin gizlendiði.

Hürriyettir güncesi þairin eðer ki dokunaklý bir temada yine tebaanýn hükmettiði her imgeyi þiir yüklü ömrün de kursaðýnda bir ferman niyetine mühürlediðin.

Yel alýr ömrü, yelkendir ömrün fýtratý.

Yol alýr her þiir yine devingen duygularda körelmek nedir, bilmez þair ve kelam: ama aykýrý doðasýnda þiirin bir de aþka düþmüþse kalem ve inhisarýnda hoþ bir reverans ile baktýðýný deðil yüreðindekini görürken ve sunarken altýn tepside.

Katresi bile yoksunluktur eðer ki ayrý düþmüþsen kalemden.

Yankýsý duyulmaz da duyulmaz, diyenlere cevaptýr yine örtündüðüne biat bir þiiri aslýnda kefen niyetine sunup ve içinde saklanýp kör kuyulardan çýkmak deðil de yeniden doðmak bir þiirin güftesinde üstelik öyle böyle de deðil hani: kâh sinen kâh susan kâh seven.

Zaman kadar pervasýzdýr þiir. Þehir kadar da yalnýz.

Huysuzdur þair hele ki sevmeye görsün.

Kýblesinde doðar þiirin ve kabrinde yalnýzlýðýn, þiiri örttüðü gece kadar da aydýnlýktýr aslýnda þiirin balyalarca imgeyi bir solukta püskürttüðü bazense sonlandýrdýðýna inat bir hüküm verir yeniden yine aþkla þair arasýnda kim ise nifak sokan.

Soytarý kelamýn hazin sonudur eðer ki gün yitip gitmiþse bir de üstüne üstük ýsmarladýðý sevdanýn kýlýna zarar gelmeden örter de örter pervasýzca ve baþýný gömer her dizeyi aþk bilip; her aþký da þiar bilip.

Hazinesinden yoksun.

Sevdasýndan ayrý düþmüþse…

Hüznün sonlanmasý deðil de yüreðin solduðuna mý kanidir eðer ki þiir doðurmuyorsa geceye atýfta bulunan solundaki yaradan da bihaber ve bir de tetiðine çekmekten imtina ediyorsa bu da mucizevî sunumudur evrenin aslýnda özüne ihanet eden beþerin hatta kaybýn da kýyýmýn da son duraðýnda bir gölgesine bir de kalemine söz geçiremeyen þairden alacaklýdýr evren hem de üstü kapalý duygularýn þeceresine tanýk iken eþrafý benliðin ve þiirin.

Harflerin intihalinde yorgun bir yüklemin yangýnýndan baþka bir þey deðilim iþte.

Örtülü ödenek timsali hüznün ve atýfta bulunulasý maðdur yüreðin körebe eþiyim yine zannýmca teþrif olduðum bazense tensiye ettiðimi ikramýnda þiirin, derbeder ölçümlerle nabzýný tutuyorum þehrin.

Kor acýlarý badireler atlatýp da huzura tekabül eden bir panayýr adeta yorgun zihnimi serdiðim tozlu masa ve yaslý ada.

Zaman tenezzül dahi etmiyor ne zaman ki bir dakikasýný çalmak adýna baþvursam zaman müdürlüðüne, yol yordam bilmediðimi ifa ediyorlar.

Düþlerimi saðaltýyorum ben de ve aklýmca uyuyorum düzene oysaki uyutulduðum nasýl da aþikâr.

Debisi ömrün koca bir ünlem.

Hürmetlerimi sunduðum seyri iç alemimin koca bir kaos.

Aklýn yangýnlarý, ruhun konakladýðý Yassý ada oysaki yaslý bilirdim adam boyu adalarýn geniþ açýlarla ölçtüðünü dar açýlý bir þiirden daha yüksek bir debiye karþýlýk veriyor diye, þaibeli bir öngörü geliþtirdiðim.

Haydan gelen duygularým tamtakýr.

Huyum kurusun, demekten de gerisi gelmiyor elimden ve burnumu çeke çeke hizaya sokuyorum sefil benliðimi.

Hazýr ol’da hicabým.

Yolda kalmýþ mutluluk hem de ne zamandan beri.

Yoldan çýkmaz olaydým, diyorum da yola sokamýyorum iþte:

Geniþ adýmlarla çevrelerken gönül bahçesini bazense huzura yakýn bir meziyet tahayyül ettiðim sonra da darmaduman gökyüzü.

Ýsi sisi bile sizli bizli olduðum koca bir tahakküm.

Adam boyu yalnýzlýk aslýnda adam gibi sevenlere hürmetle söylediðim kýsa bir cümle kumpasý.

Hacminde ömrün bir hiciv mahiyetinde adeta her yeni gün ve geceyi soyutlarken aydýnlýk, ben ise somut bir gerçekle eþleþeceðim günü bekliyorum.

Kara kuru imgeler fink atýyor. Asýlsýz bir tövbe konduruyor þeytan görünümlü adam aslýnda ifþa edilesi sýrlarýmý yok sayýyor evren belki de çatý katýndayým ömrün: çýk çýk döner merdivenleri aslýnda zig zaglar çizdiðim boþ bir sayfa ve nükseden kalp atýþlarýmý yok sayan insan yüklü öngörülerde insafa gelmesini bekliyorum yine Allah rýzasý için sevdiðime vakýf ama Allahsýz hangi kaygýyý yok sayacaðým yine pencere önünde içinden týrtýkladýðým sayýsýz kelimeyi yerine iade etmek adýna oysaki içimde bir soykýrým yaþanmakta.

Demlerini denkliyorum yorgun ömrün.

Yollarýný arþýnlýyorum üzgün güftelerin aþikâr kýlýndýðý azýmsanmayacak mahiyette içime alýp yine içimi paketlediðim her þiiri buyur ederken artým hangi azýnlýk ya da çoðunluk büyük bir iç görü ile sahiplenecekse.

Sahiplendiðimi sabitliyorum belli ki sabit bir sayýsýn atýlýyým yine geometride dar açýsýnda mutluluðun geniþ ölçekli bir ölüm derlediðim de su götürmez bir gerçek iken belli ki aklýmý peynir ekmekle tavaf ediyorum hanidir ve uzadýkça þiir þaibeli bir ömrü tüketiyorum hakkaniyet aradýðým dünyanýn kayýp güzergâhýnda soluk bir resim kadar da sýdký sýyrýlmýþ renklerden ve siyahýn öldürme gücüne vakýf beyaz bir çiçek çiziyorum ve diliyorum tabiat anadan doðumumu müjdeleyecek günün özlemine yakýn hislerimi yok sayarken þair dilinde oysaki þiar bildiðim tek þey hüzün konaklý reçine yüreðimin ihlal edildiði gerçeði hele ki imha ettiðim duygularýmý bile gözden çýkarmýþken…