AH AŞK!
Gönlüm
baharları yaşasa da
Her
türlü hüznü gördü bu gözler
Bütün
acı sözleri tattı dilim
Zamanı
yolcu ettim her akşam
Güneşle
beraber
Gece
yokluğunda üşüdüm
Martıları
besledim saçlarıma konan
Yoklukları
üzdü denizleri
Hüzünle
vurdu dalgalar sahile
Sildiler
kumlardaki yalnızlığın izlerini
Mevsimleri
saydım parmaklarımla
Günleri
kazıdım duvarlara tırnaklarımla
Her
doğduğunda
Hayatımın
sabahına
Yüzüme
güneşi sürdüm
Duaya
açılan avuçlarımla
Gönlümü
aydınlattı
Gözlerim
kaldı hayallerimdeki
Doyumsuz
güzelliklerde
Gökkuşağı
ektim toprağa
Dünya
coştu renklerle
Kendimi
sevindirdim yine
Sen
gelince aklıma
Coşuverdi
işte
Müebbet
sevgilere mahkum yüreğim
Ve
aydınlanıverdi dünya
Fidesi
cennetten getirilmiş
Kökleri
toprakta bedenlenmiş
Dalları
gök kuşağı gibi yeryüzüne doğru sarkmış
Tenimin
hücre hücre
Her
yanını sarmış
Sevgi
ağacının meyvesi aşk
Ah
aşk!
Böyle
oluyor işte
Sen
gelince aklıma
Anılarım
canlanıveriyor düşte
25-01-2012
Şair, Burhan AKSU