Geceyi en iyi ben bilirim; her dakikasýný, her saniyesini...

Her kuytuluðunu, her puþtluðunu, her kuyuluðunu , her huyunu ve her karanlýðýný...

Gözyaþlarýmý sakladýðým anlarýný, hüznümü resmettiðim duvarlarýný... Çýðlýklarýmý çarptýðým kayalarýný ve düþtüðüm boþluklarýný...

Gece 12'yi vurduðu vakit baþlar nöbetlerim. Bir böcek dolanýr durur beynimin içinde, aklýmý kurcalar, deðme çilingirlere taþ çýkartýr. Kalbim sökülür göðsümden, bir büyük boþluk kalýr sol yanýmda. Hissizliðim tavan yapar.

Geçmezliðini  her bir dakikanýn... Bitmezliðini hüznümün... Bayraðýný diker o an yalnýzlýk, hükmünü ilan eder çaresizlik. Dertleþecek bir dudak ararsýn, bir kulak ama tek baþýnasýn.

Gökteki yýldýzlarý sayarsýn durmadan... Say say bitmez ama dertlerinin yanýnda yýldýzlar bile az sayýlýr.

Sevgilinin saçýnýn karalýðýdýr gece diye üzerime örtülen. Gözlerinin içindeki parýltýdýr yýldýz diye göðüme iþlenen. Ve göðsüme daðlanan hasretin ta kendisidir. Bilirim onun ruhudur derinliðine koyu olan ve onun sessizliðidir kulaðýmda melodi gibi duran.

Ey gece!

Leþ mi kesildin!

Eþ mi kabul ettin canýmý karanlýðýna?

Bela mýsýn sen!

Kalubela'da kulaðýma fýsýldanan mýsýn?

Üzerime doðrultulmuþ namlu musun?

Mahpus tutulduðum avlu musun?

Ölüme attýðým havlu musun?

Sunulmuþ zehir misin?

'Bal'dýran mýsýn bal diye.

Her dakikan yýl gibi geliyor, her saatin asýr...

Ömrümün en uzun vaktidir geceler, nasýl da ömrümü heceler, yüreðimi hançerler.

Yutkunamadýðým korkular yüklersin, kursaðýma kadar özlemler saklarsýn. Beni ne de güzel azarlarsýn. Saliselerin bile coplar beni, saniyelerin dipçikler ve dakikalarýn yaðlý bir urgan gibi boðar.Zulmüne hayraným, celladýma aþýðým. Karanlýk cemaline müptelayým.

Sar beni.

Zemheride kalmýþ da zangýr zangýr titreyen bir adamý sarar gibi sarar.

Baþtan ayaða ateþler içinde kalmýþ da düþmeyen ateþi düþürmek için bütün vücudumu ruhum da dahil olmak üzere karla ovalar gibi sar.

Yar beni.

Ne varsa yüreðime hacamat eyle. aksýn tükenmiþliklerim oluk oluk. Dökülsün paslarým yaprak yaprak... "Deþilsin hüzünlerim kucak kucak.

Þeb-i yeldayý müneccim muvakkit ne bilir,

Müptela-ý gama sor kim geceler kaç saat. Ne diyor þair bu beyitte: En uzun gecenin hangisi olduðunu gök bilimciler ve takvim yapanlar ne bilsin. Gam müptelalarýna sorun ki gecelerin kaç saat olduðunu söylesin. Evet bekliyorum sorularýnýzý. Gamdan baþka neyim var? Bir kaç damla gözyaþým ve çekilmeyi bekleyen ah'ým.

Sen gece yüzlü kadýn , ben gece sözlü adam...

Sen gece bakýþlý kadýn, ben gece nakýþlý adam...

Buluþuruz herkes uyuduktan sonra hayal ikliminde. Sen karanlýðýnla gelirsin ben kabullenmiþliðimle gelirim. Sen bütün haþmetinle gelirsin ben bütün masumiyetimle. Þeksiz ve itirazsýz...

Bir demli çaya teþbih ederim geceyi, kopkoyu, acý mý acý ve kaçak.... Ýçerim demliðin dibini bulana kadar. Çay kafa yapar mý bilmem ama gecenin kafa yaptýðýný, yaktýðýný ve yýktýðýný görürüm. Her gece ölürüm ve defnedilirim karanlýðýn çukuruna. Baykuþlar tüner mezarýmýn korkuluðuna. Ayyaþlar oturur üstüne mezarýmýn.Bir de aþktan harap olmuþ gönüller misafir olur yaný baþýma. Gözyaþlarýyla sularlar topraðýmý. Söz yaþlarýyla uðrular beni.

Geceye serenat yapan adamým.

Gecenin yakýþtýðý yüzüm.

Gecenin söz eriyim.

Ay þahidimdir döktüðüm gözyaþlarýmýn, yýldýzlar teskin edicimdir. Ve uçsuz bucaksýz karanlýk içimin yansýmasýdýr. Düþen kaybolur ruhuma, samanlýkta iðne gökte yýldýz neyse bende de dert o olur.

            Gece!

            Arkadan vuran ayakkabý gibi hainsin.

            Silahsýzý, silahýnýn sillesiyle vuran gibi kalleþsin.

            Ve merdi Kýpti gibi kalp hýrsýzýsýn.