Online Üye
Online Ziyaretçi
Neden diye sorma hiç, bir tevafuk aslında,
Akşam olmamıştı da bir ikindi faslında...
Huzurla otururken birden aklıma düştü,
İnanmazsın can dostum, zannetme hepsi düştü.
Dualarımdaydı hep nasıl aşıktım ona,
En temiz duygularım belki ermişti sona.
O anda çaldı kapım açtım, baktım, şaşkındım,
Tanımıyordu elbet nedense alışkındım.
Adımı söyleyince dolaştı benim dilim,
Yani nasıl söylesem birden uzandı elim...
Adını mırıldandım utandım, kekeledim
Kaç derdim vardı bilmem teker teker eledim.
Güneş batana kadar sohbet ettik çok hoştu,
Ümit çığır açmıştı tüm üzüntüler boştu,
Leylası ben olmuştum, hayat artık sarhoştu...
❤❤❤
(İnternette başlayan dostluğumuzu imza günümde perçinleştirdiğimiz güler yüzlü dostum Nahide’ye kendi dilinden eşini anlatan bir akrostiş şiir yazmak istedim. Bunlar döküldü kalemden...)