YAZMAKTA  ÇOK  GEÇ  KALDIM

       Ahmet AYAZ

Gaziantep Ekspres Gazetesi 05 Haziran 2018

……………………………………………….

       Yazmakta çok geç kaldým. Okullar 08 Haziran  2018 Cuma günü tatile giriyor. Yine de yazayým dedim.  Bu gün eðitimden, öðretimden, birazda öðretmenlerimizden söz etmek istedim. Cercis Çetin isimli bir öðretmen arkadaþým, bir okulda okul müdürü iken,  Almanya’ya eðitimci olarak gitmiþ. Almanya’da bir süre çalýþtýktan sonra, Almanya’dan yurda dönünce, Müdür olarak görev yaptýðý okula öðretmen olarak tayin edilmiþ.

       Almanya’da sýnýf öðretmenleri çocuklarla birlikte teneffüse çýkar, ders zili çalýnca da,  çocuklarla sýra olup derse girermiþ. Okul öðrencileri teneffüste, öðretmenlerin denetiminde hareket ederlermiþ. Teneffüste yaramazlýk yapan çocuklarý öðretmenleri denetlermiþ. Sayýn Cercis Çetin Hocamýz, bu alýþkanlýðý burada da sürdürmekte iken, öðretmen arkadaþlarý bunu yadýrgamaya baþlamýþlar. Cercis Çetin Hocamýz bu olayý bana þöyle anlattý. Keþke bu yazýmý okuma imkaný olsa da okusa. Fakat Cercis Hoca öldü mü? Yaþýyor mu? Onu da bilemiyorum. Ancak güzel hatýrasýný burada kaleme aldým.

       Cercis Çetin Hocamýz; Öðretmenler odasýna giriyorum, bütün arkadaþlarýn bana karþý suratlarý asýk duruyor. Selam veriyorum, selamýmý alan yoktur. Konuþmak istiyorum, herkes bana sýrtýný dönüyor. Ya kýymetli arkadaþlarým bana karþý bu haliniz nedir? Diye sorduðumda, “Sen yaðcýsýn, yalakasýn” dediler. Ben “Kime yaðcýlýk, kime yalakalýk yapýyordum?” Dediðimde de, “Müdüre, Müdür Yardýmcýlarýna, Okul idaresine karþý yalakalýk yapýyorsun” Dediler. Yaho ben müdürün odasýna bile girmiyorum. Ben Almanya’da böyle gördüm,  böyle alýþtým dedimse de, burasý Türkiye, Almanya’da ki gördüklerini, tekrar Almanya’ya gidersen Almanya da uygularsýn dediler. Ben geriye dönüþ yaparak  kendilerine uymaya mecbur kaldým” Dedi. Aslýnda okul öðretmenleri Cercis Çetin Hocamýzý kendilerine örnek almalýlardý. Ben böyle düþünüyorum. Ama öðretmenlerimizin rahatý bozulur. Cercis Çetin hocamýzý  örnek alýrlarsa. Hal bu ki, güzel þeyleri, her yerde ve her zaman nazarý dikkate almamýz gerekir diye düþünüyorum.

       Saygýdeðer okurlarým; Okullarýmýz tatile  girmek üzereyken, ben bu yazýyý kaleme aldým. Aslýnda daha  erken yazmalýydým. Erken yazsam da kim okur, bu yazýya kim bakar? Kim dikkate alýr? O da ayrý bir konu. Ama ben yinede yazmalýyým, yazmaya da devam etmeliyim diye düþünüyorum. Adýný vermek istemiyorum. Okulun birisine yolum düþtü. Öyle bir sahneye þahit oldum ki, Okul bahçesinde çocuklarýn kovalaþýp, biri birisiyle yolmalaþmalarý gözümden kaçmadý. Ne yazýk ki, bu tabloyu okul idaresinden hiçbir kimse görmüyordu, Çocuklara hopörlörle ne yapýyorsunuz çocuklar diyen bir okul idarecisi ve öðretmen yoktu. Bu tablo beni çok üzdü. Ne olur bu çaðrýmý eðitimcilerimiz, öðretmenlerimiz, okul idarecileri azýcýk duysunlar istedim.

       Benim kýzýmýn birisi de, bir lisede öðretmen. Ona her zaman söylerim. Çocuklar için gerekeni yapmasýný. Hatta “ öðretmen sadece sýnýfta öðretmen deðil, her yerde öðretmendir, her yerde eðiticidir” Derim. Ve bu sözümü kýzýmýn dikkate almasýný isterim. Lütfen bu sözümü bütün saygýdeðer öðretmenlerimiz ve idarecilerimiz de dikkate alsýnlar istiyorum.

       Saygýdeðer okurlarým, Her zaman ki dediðim gibi; Beni unutmayýn, bir baþka sohbet yazýmda, bir baþka zaman, sizlerle yine buluþalým diyorum. En güzel ve mutluluk doldu günler hep ve hepimizin olsun. Hoþça ve dostça kalýnýz.