"Ey iman edenler! Bir topluluk başka bir topluluğu alaya almasın; belki onlar kendilerinden daha hayırlıdır. Kadınlar da başka kadınları alaya almasın; belki onlar kendilerinden daha hayırlıdır. Birbirinizi ayıplamayın; birbirinize kötü lâkaplar takmayın. İmandan sonra fasıklıkla anılmak ne kötü isimdir! Bu davranışlardan kim tevbe etmezse, işte onlar zalimlerin tâ kendileridir." (Hucurât, 11)
Kimde bir kusur görsen alay eder durursun
Adeta tellal bulur âleme duyurursun!
Kimin burnu eğridir kimin kulağı büyük
Kimi topaldır, kimi kör, dolaşır boynu bükük!
Kimi fakirdir yırtık elbiseler giyinir
Kimi bulamaz banyo arar durur didinir!
Bilmeyiz neden yapar nedendir güler ağlar
Bizi güldüren haldir neden göğsünü dağlar!
Kusur Allah vergisi olur mu hiç yergisi
Allah böyle yaratmış değişmiyor sergisi!
İnsan cahil kalmışsa bu toplumun suçudur
Alay değil, eğitmek boynunun borcudur!
Ey alaycı aynaya bak yoksa sen fasık mısın?
İnandım derken şerrin yolunda sanık mısın?
Hemen tevbe et yoksa zalimlerden olursun
Allah’ın celaliyle elemlerden solursun!
Saffet Kuramaz