“O gün, ne mal fayda verir ne de evlât. Ancak Allah’a temiz bir kalp ile gelenler o günde fayda bulur.” Şuarâ, 88 ve 89
Kıyamet kopmuş mizan terazisi kurulmuş
İnsanlar aldıkları kitap ile kahrolmuş!
Kendini kurtaracak bir çare arar durur
Nefes nefese kalmış, beti benzi de solmuş!
Her şeyi satın alan mal, para etmez olmuş
Güvendiği evladı kendi derdine dalmış...
Kurtaracak yok kimse onu, çaresiz kalmış
Hiçbir yere sığmıyor, göğsünü yarar durur!
Ne iyilik etmişse tek onun faydası var
Verdiği sadakaları, zekât, fitre ona yar
İbadetleri, şükrü, samimi kulluğu kâr
Yüreğine su serper, huzuru sarar durur!
Ey insan o gün yakın, günahı terk et, sakın
Allah yolunda savaş, has kul olmaya bakın...
Malda, evlatta sınav, övünmeyi bırakın
Ölmeden öl dünyada, gerisi zarar durur!
Saffet Kuramaz