Urfa Ağzı ile… “Kurre”            

 

            KURRE


Elinde tösbehi, boynında atkı

Yumırta toppığı, zuvağda yankı

Tollaz tollaz gezer, bi iş de yapmaz

Adam olmaklığın, bı mıdır hékkı!

 

Daha reşit degil, belki de yaşı

Barmağında yüzüg, akikten daşı

Burnı kaf dağında, gendinden emin

Göglere erecağ, o mağrur başı!

 

Lafları çoğ böyyüg, sanki hampara

Gendi birez kurrik ama zampara

Tipine baharsay, beş kurış etmez

İnanmazsan eve, bi şey apara!

 

Motora uzanır, hızı yüz elli

Uçağ süriy sanki, âkibet belli

Dünyayı bitirmiş, ahrete gider

Hâlını görenler, zanneder delli!

 

Allah kelimesi, düşmez dilinden

Sustalı çakısı, enmez belinden

Mehellede herkes, illallah eder

Haho!.. havar!.. derler, onın elinden!

 

Çek çındır gibidir, o kurrik canı

Heç çekilmez olır, tırrikli anı

Ahşama çin gezer, uyıntı gibi

Vallahi de yoktur, tutulır yanı!

 

Anaya, babaya, heç yohtır héri

Doğarken bellidi, bı bi serseri

Damarına basın, hâlinı görün

Kızdı mı vitesi, atmaz o geri!

 

Soluğ daşlarına, belini yaslar

Gelene geçene, kurrelığ taslar

Belasını sürter, bilip bilmeden

Bézi zaman yanlış, divara toslar!

 

Beyazdır köynegi, açıhtır barğı

Tütünü yandırır, içinde sarğı

Eşşeg suya gidip, gelene kéder

Dayağ yese duymaz, en ifağ arğı!

 

Geyinmiş pantolon, boydan paça dar

Otuz üç tösbehi, sarı kehribar

Hamdi 'yem soraram, ha şindi size

Belesi éngutlar, ne işe yarar!

 

                            Mustafa Gül (Hamdi)

                            (28.06.2018)

 

Yöresel Kelimeler

Kurre: Kabadayı

Tösbeh: Tesbih

Zuvağ: Sokak

Tollaz: Aylak

Hampara: Şekilsiz iri bir tür taş

Kurrik: Çelimsiz, Zayıf yapılı

Aparmak: Götürmek

İllallah: Bıkkınlık içeren bir yakarış ifadesi

Mehelle: Mahalle

Haho: Bıkkınlık içeren bir yakarış ifadesi

Havar: İmdat

Çek çındır: Elastik gibi manasında.

Çındır: Hayvansal etlerdeki sinirler.

Tırrik: Aşırı Alınganlık

Çin: Kadar, dek,

Uyıntı: Aylak, boş gezen

Soluğ Daşı: Yoldan geçen insanların dinlenip soluklanması kenarlara köşeler konulmuş, yerden yüksek, üstü düz oturak taşları.

Divar: Duvar

Köyneg: Gömlek

Barğı: Bağrı (Urfa ağzında; bağrı, ağrı, toprak vb. kelimelerde r harfi bir harf öne çekilirek teleffuz edilir.)

Arğı: Ağrı

İfağ: Ufak

Engut: Angut, bir güvercin türü

 

( Kurre - Urfa Ağzı İle başlıklı yazı Hamdi tarafından 28.06.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.