Online Üye
Online Ziyaretçi
ÖLMEDEN ÖNCE ÖLMEK
Ahdimize
vefa
Nefsimize
cefa
Ruhumuza
sefa gerek
Yar
ile yar olmak
Vahdete
ermek
Hiçliğin
farkına varmak gerek
Elesti
kim hatırlıyor
Yeminlerinin
kim farkında
İnsanların
çoğu unuttu
Unuttuk
ama unutulmadık
Görebilenler,
duyabilenler farkında
Sevmeyi
bilemedik
Vermeyi
dilemedik
Birlikte
ağlayıp
Birlikte
gülemedik
İlk
adımı hep başkalarından bekledik
Demek
ki
Mutsuzluğumuzun
başyapıtı
Beklenti!
Dünyadan
beklenti
Hayattan
beklenti
İnsanlardan
beklenti
Ormanlardan
geçerken çamları devirdik
İnsanların
canlarını yaktık
Gönülleri
yıktık
Nefsimizi
bıraktık
Başkalarını
yargılayıp kavgalar ettik
Nefsimizle
mutsuzluğu hep kendimiz hak ettik
Yağmurun
sesini özledik
Toprağın
kokusunu
İftar
vakti fırının önünden geçer gibi
Karın
yağışını seyredeceğimize
Zemheri
soğuklar olduk
Denizleri
çöllere döktük
Kırılan
kalpleri ektik
Ama yeşermedi sevgiler hiçbir bahar
Zümrüt, yakut, yeşim, elmas taşları
Kolay olmuyor
Uzun zaman geçmesi gerekiyor toprakta
Taşlar değer kazanmıyor
Usta bir elde işlenmeden
Sabırla işlenmeden ince, ince zamanla
Gerçekleşmiyor hiçbir şey
İlk önce düşlenmeden
Sevgi ekmişsen eğer
Aşkı beklemek güzeldir
Hayata anlam katar
Beklediğin ölümse
Her anını mutlu kılar hayatın
Becerebilirsen eğer
Ölmeden önce ölümü
Ölmeden önce ölmek
Ahde vefa etmektir
Ölmeden önce ölmek
Gönül bahçesine güller dikmektir
Ölmeden önce ölmek
Aşk ile yanmak
Yandıkça mum gibi eriyip tükenmektir!
23-03-2012
Şair, Burhan AKSU