YAZGIM

Yazgým,

Söz kervaným gidiyor,

Kalk, ilham ol, sözcüklerim ölüyor,

Boncuk boncuk ter akmýþ o yüzünden

Harfler fýsýldar en ince sesinden,

Ýnsan yaþayamadýðýný nasýl yazar,

Vakitler bu baharýmda insafsýz yanar,

Ýçimde adeta bir kalp ördün,

Sen bu cihanda benden gayrýsýný gördün,

Þýmarýk çocuklar gibidir ruhum,

Ezeli kar yaðýþýdýr gönlüne umudum,

Merhametim, duam, þükrüm,

Bu feryat timsali ellerim sana düðüm,

Benim sokaðýmýn arasýnda yaþayan insanlar,

Ayný yolun biletini çoktan aldýlar,

Bir bak o göðün þeklen bürünüþüne,

Ne gamdýr, giremedim o hayallerine,

Sözlerimi uðruna feryat sanýrsýn,

Seni düþünmemden midir bu sýzýn?

Bir avcý oku saplandý düþlerimin þehrine,

Kanýyor mu gözlerim o da ne?

Ardýna bakmaksýzýn benden gidiyorsun,

Þimdi sensizlik ile bana renk katýyorsun,

Her saniye sende ki o imkansýzlýðý görüyorum,

Ýþte, her salise ben ölüyorum,

Beyazlar kapladý içimin kemiðini,

Üç parça diktiler, sardýlar kefeni,

Daha geliþine alýþamamýþken,

Yokluðun zihnimde ayrý bir ten,

Yoksulum kitaplar da þarkýlarda,

Hazinem çalýndý fukara ruhumda,

Eyvallah, bir ömre sýðan sefa,

Kördüðüm, imkana bir vefa.

Muhammed Karaca

''Kalpten Naðmeler''