Gülseydin þayet,

Gamzeli yanaklarýnda gül biterdi.

Sana meftun olan bu gönlüm muradýna ererdi.

Bir anlýk visalinde,

Gönlüm yollarýna gül yapraklarý sererdi.

Gülseydin þayet,

Meþakkatli bu hayatýn yorgunluklarý, son bulurdu.

Her günüm sanki bana, bayram seyran olurdu.

Bir tatlý tebessümün,

Kemliklerin her türlüsünden, beni korurdu.

Gülseydin þayet,

Gam ve kasavetlerim, muhacir olurdu benden.

Sevda kýlýcým, çok keskin bilenirdi, yeniden.

Hal ve ahvalime, bir kez baktýðýnda,

Anlardýn seni ne kadar sevdiðimi sahiden.

Gülseydin þayet,

Sevinir mutlu olurdum, günahsýz gedalar gibi,

Görünürdü, en bulanýk sularýn dibi.

Aþk ve sevdalar, insaný derinden mutlu ederdi,

Sevdalýlar olurlarsa, birbirlerine karþý samimi.

Gülseydin þayet,

En nadide güller, otaðýn kurardý, yanaklarýnda.

Dillerden düþmeyen sevdamýz, gizlenirdi duvaklarýnda.

Muþtularýn muþtusu verilirdi, bir visal ile,

Sana sevdalý gönlümün firaklarýnda.

Gülseydin þayet,

Olmazdým ben yaþadýkça, analý babalý yetim,

Sararýp solmazdý asla, benzim betim.

Güldüðünü görüp, ölseydim þayet,

Mezarýmda çürümezdi, bedenimdeki etim.

Gülseydin þayet,

Hal ve ahvalim olmazdý, bu kadar yaman.

Çarçabuk geçerdi, en sýkýntýlý zaman.

Felek zalimlikte çok mahir olduðu halde,

Vermezdim ona,  hiçbir vakit aman.

Gülseydin þayet,

Ziyadeleþirdi gün be gün, aþk ve þevkim,

Sevdalýlara örnek olurdu, hayat keyfim.

Beni cennetlik ederdi,

Rahmani yollarda, aþk ve þevkle yaptýðým, zikirlerim.

Gülseydin þayet,

Gönül bahçeme, tünemezdi, uðursuz baykuþlar.

Aþkýn pazarýnda, çok bereketli olurdu satýþlar.

Fevkaledeninde fevkinde olurdu,

Beni ayakta tutan, nabzýmdaki düzenli atýþlar.

13/Temmuz/2018