inan,ki hayat yordu beni
yalnızlıktan sıkıldım
bulutlar çaktı
yollar oldu nehir

sol yanımda ağrı var
san,ki dört mevsimli rüzgar
vuruyor hayallerime
öyle,ki üşüyorum

kuşlar konar ağaç dallarına
yalnızlık bir yanda sessizlik bir yanda
uzar gider kara ağaç
avcı gözetler oysa,ki

akşam olur güneş batar
seyrederim gökyüzünü
kimi ağlar kimi güler
güz gelir ağaç döker yapraklarını

gökyüzüne küsmüşüm
kimseler duymuyor çığlıklarımı
bir yaram var oda tutmaz artık merhem
yıllardır tutuyorum hep içimde

bir gidip bir geliyorum
tepemde duruyor hep yalnızlık
bir gün duracak bu kalbim
yok yere gidecek gençliğim
Hüseyin YANMAZ
24/01/2018
( Yalnızlık Sonrası... başlıklı yazı Hüseyin Yanmaz tarafından 13.07.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.