Şiirce Öptüm Ölümün Sesini
Beni İstinye'de öldürdüler, gördüm
Anlayamadım neden vurduklarını
Soramadım korktum
Bir an da sözüm kırıldı
İniltim içime aktı sanki
Tanrı'ya yakalanıp
Hayatım yarıda kaldı...
Şimdi bıraktım yasaklarımı göz yaşlarıma
Kırbaç gibi şaklayan bıçağın ucunda kaldım
Sanki dağıldım kendimden,tenhalandım
Bir an havalandım sandım, yabani rüzgarla
Bir anda çakıldım toprağa...
Sonra yumuşadım ,canımın üstüne kıvrıldım
Kendime uzaktan baktım saklanarak
Çorak ışıkların bedenimi nasıl çözdüğünü gördüm
Sessizce karanlık geceye demlendim
Kanımın tadını tattım dudaklarımda...
Artık biliyorum benim hakkımda hiç bir şey kalmadı
Sabah olmasın istedim kimse görmesin diye
Bomboş sokakta süzülerek yattım
Halinden memnun bir tebessüm içinde, sessizce
Kendimden kurtularak son bir nefesle
ŞİİRCE ÖPTÜM ÖLÜMÜN SESİNİ...
Vedat DÜNDAR
(
Şiirce Öptüm Ölümün Sesini başlıklı yazı
Vedatdündar8 tarafından
24.07.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.