Eli kolu bağlayan, dermansız dertler  gibi
Bir bir ortaya çıkar, çare tükendiği an 
Eşildikçe eşilir görünmez olur dibi 
Sanki mahzene tıkar, çare tükendiği an



Beyninde cebelleşen anılara saldırır
Hayalini kurdukça, çıkmazına daldırır
Boğazındaki düğüm, ağır nefes aldırır
Boğacak gibi sıkar, çare tükendiği an



Konuşmaya gerek yok, okunur gözlerinden
Kısılan dilin susup, esirger sözlerinden, 
Korları alevlenir, sönmeyen közlerinden
Tatlı canından bıkar,  çare tükendiği an



Bocalayıp durursun, dermanın kalmaz iken
Sancısı dibe vurup, kalbine batar  diken
Acı ağır bastıkça, yüktür boynunu büken
Bu da derinden yıkar. çare tükendiği an



Engebeler sardıkça, kuşatıp dört yanını
Soğuğuyla dondurur, damardaki kanını
Hayatı zindan eder, yıldırdıkça canını
 Yol hep yokuşa çıkar,  çare tükendiği an



                   Nesrin Önem  
                      31  07 2018
                         Tekirdağ



( Çare Tükendiği An başlıklı yazı sahrayeli tarafından 31.07.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.