ETEM FAL ÖYKÜLERÝ!

YERKÖY OFÝSÝ

-Etem babasý Ali Osman’ýn üç oðlundan birisiydi. O kardeþi Mehmet gibi köye traþa gelen berbere heves edip bu mesleði öðrenmemiþ, öbür kardeþi Sayýt la çiftçilik, amelelik, ýrgat durma gibi iþlerle (her köylüsünün yaptýðý gibi) geçimini temin eder olmuþtur.

-Gençliðinde uzun boylu, babayiðit mi babayiðit, tuttuðunu un eden yakýþýklý birisiydi. Fakat yeterli beslenip gýda almamasý, el kapýsý çilesi, hayatýn acýmasýz kurallarý zamanla onunda belini bükmüþtü.

-Çenesinin çokluðu, lafýný ‘cuk’ diye oturtmasý, ‘laf ebeliðinden’ dolayý vakit çalma, iþe bakmama, diðer çalýþanlara mani olmasý vesilesiyle (Hacivat-Karagöz misali) köylüleri ona Etem fal lakabýný (falcý anlamýnda olmayan) takmýþlardý.

-Onun gençliðinde Kýrþehir’de T.M.O. olmadýðýndan dolayý çiftçiler buðday-arpa türü mahsulü Yerköy Ofisine götürürler, oraya satarlar, aldýðý parayla da ihtiyaçlarýný giderirlerdi.

-Çuvallara konan buðdaylarý kimi çiftçiler tedarik ettiði eþeklerle kimileri de kaðnýlara, daha elinde olanlarda at arabasýna yükleyerek ofisinin yolunu tutarlardý. Ofise varýnca zannetme ki hemen sýra sana gelecek. Oraya ulaþan çuvallar sýraya konur haliyle uzun kuyruklar oluþurdu ki beklersin ne zaman sýra sana gelecek? Genel de ofise gidecekler arkadaþ grubu oluþturarak yola kafile kafile çýkarlardý. Ne olur ne olmazdý.

-Etem ve kardeþi Sayýt, emmoðullarý Güdüðreþit (dedem) ve komþularýndan Apo grup oluturup akþama deðin süren zahmetli bir yolculuktan sonra Yerköy’e ulaþtýlar. Bekledikleri gibi ofis çok kalabalýktý. Eþeklerden çuvallarý indirip ‘adam baþý’ sýraya koyduktan sonra eþekleri bir hana emanet edip çuvallarýn üzerine uzanarak derin bir uykuya daldýlar. Aradan bir hafta geçmiþti. Bu zaman zarfýnda artýk buðday teslim sýrasý yavaþ yavaþ kendilerine geliyordu. Bir hafta boyunca içlerinden birisi çuvallarýn baþýnda nöbet beklerken diðerleri de eþeklerin yemiyle, suyuyla, kendi ihtiyaçlarýný tedarik etmekte vakit geçiriyorlardý.

-Ofisteki görevli memurlardan birisi öðleden sonra saat dörde kadar sýradaki çuvallarý kayýt altýna alýrken orada çalýþan amelelerle mal sahibi de bunlarý tartýya taþýyorlar, saat beþ buçuða kadar da paralarýný vezneden alýyorlardý.

-Diðer arkadaþlarý “Belki sýra bize gelmez yarýna kalýrýz” diye çarþýya yiyecek almaya gittiklerinde Etem çuvallarýn baþýnda nöbetçi kalmýþtý. Yavaþ yavaþ sýra kendilerine geldikçe Etem orada bulunanlarýn yardýmýyla çuvallarý önündeki boþalan yerlere taþýrken bir yandan da arkadaþlarýnýn gelmesini bekliyordu.

-Etem ve arkadaþlarýnýn geri arkasýnda da köylüleri olan zamanýn zengini… Uþaðýnýn sayýca bunlarýn kinden fazla çuvallarý sýrada duruyordu. O an için Etem’in beyninde bir muziplik hasýl oldu. Zamanýn birisinde bunlarýn kapýsýnda biraz amelelik yapmýþ, parasýnýn da bir kýsmýný alamamýþtý. Þimdi bunun intikamýný almanýn tam sýrasýydý.

Az sonra sýra kendisine geldiðinde gözleri ýþýl ýþýldý. Görevli memurun; “Adýn ne hemþerim, niye aðzýný ayýrýyon” diyen sesiyle kendine gelince az bekleyip düþünüyormuþ gibi yaparak “Etem efendim…” “Ya soyadýn?..” Fal efendim…

-“Öyle soyadýmý olur, çýkart nüfus kaðýdýný.” “Köyde bana öyle dedikleri için soyadým aklýma gelmedi, Ay efendim..”

-Þaþkýnlýðý biraz geçen memur “diðer çuvallarýn sahibi” diye çaðýrýnca Etem, “efendim onlar köylümdür, çarþýya gittiler, ben ilgileniyorum…”Adý ney? Adý ney?” diye çýkýþan memura; “gardaþým olan Sayýt Garageçi nin…” “Kardeþim desene onunda soyadý Ay, Garageçi olur mu?” “Efenim köyde ona öyle derler de…”

-Etem amacýna adým adým ulaþýyor, iþi saflýða vurarak vakit geçirmeye çalýþýrken memurun “kardeþim öbür çuvallar kimin?” sorusuyla güya memurdan korkuyor gibi yaparak yavaþça “Efendim onlarda emmoðlum Ýreþid Gadersizin!..” “Kardeþim benimle mi eðleniyorsun, baþýma belamý sýn, bu adamýn soyadý yok mu…?” Az bir sessizlikten sonra “var efendim, Çalýþkan…”

Görevli memur aslýnda Etem’in cevaplarýna içinden gülüyor fakat kayýtlarýn zaman almasýndan dolayý da kýzýyor, bunu da baðýrarak telaffuz ediyordu.

-“Kardeþim, evladým, saat dörde geldi, biraz sonra ben kaydý durduracaðým, biraz çabuk ol da sýra öbürlerine gelsin, herkesin iþi-gücü var, diðer çuval sahibinin ad ne” diye sordu.

Etem az düþünüyor gibi yaparak “Efendim adýný hatýrlayamadým, bana az süre ver” derken cebinden köstekli saate bir baktý dörde bir dakika var. “Efendim hatýrladým, hatýrladým.Adý Apoo Fildiþ, soyadý da Altýnkaya…” Vaktin dolduðunu gören memur kulübenin kayýt yaptýðý penceresini kapatýrken…… uþaðýnýn sýrasýný ertesi güne býraktýran Etem’in gözleri ýþýl ýþýldý.

ERDOÐAN ÇALIÞKAN KIRÞEHÝR. YAÞANMIÞ GERÇEK ÖYKÜLER.

Öyküleri þahýslarý küçük düþürmek, mirasçýlarýný rencide etmek için yazmadým.13 09 2015

+++++++++++++++++++++++++++++