Hayat… örtülü ödenek misali:

Üzgünüm, yeterli bakiyeniz kalmamış.

Kalmayan yine de ikramı elden bırakmayan

Boykot ettiğimiz durağanlığa sunumu

İlahi sancının.

Az sonra ereceğiz mutluluğa:

Kısa bir mola;

Sessizlik, lütfen!

 

Ana karasındayız ölümün ve caiz çığlığı:

Ukdeler bitti biteli

Kalan ufkun da miadına son bir dokunuş:

Sen, cellât, görev yerin vicdan!

 

Sonların meali hep sıradanlık

Kuru sıkı tebessümlerde saklı olsa keşke farkındalık.

Bir bukle de olsa neşe diliyorum

Zamsız bir sevgi değil üstelik

Faiziyle sevmeli

Hatta içinde kinini büyüteni bile.

 

Yalpalayarak varıyoruz durağa:

Ne gelen var ne gitmeye mecali bir tebaa.

Gönlünüzden ne koparsa, ahali:

Biraz gülümseyin

Fotoğrafta güzel görünmek olan önemli…

Demeye kalmadan patlayan fırtına

Belli ki fıtratına ağır geldi bizlerin:

Ne vardı ki gülümseseydik?

Hem yakalamazdık yağmura

Üstelik yağmur, yağmur olalı

Hep sevmedik mi rahmeti?

Bazen ahmakıslatan triplerinde

Kaçarken köşe bucak buluttan

Bir de bulutlardan kesip kırptığımız özgürlük.

 

Zaman mı alıyor intikamını insandan?

Yoksa insan mı eksiliyor üçer beşer?

Hanilerimizi kilitledik arka odaya

Damıttık hüznü:

İçimi az şekerli bir kahve diledik yürekten

Sevmeyi de öğrenseydik keşke:

Daha çok ve daha…

Yoldan çıkmazdık belki

Hem derlediğimiz de kar kalırdı yanımızda.

Oysaki dertlerimizi ifşa ettik

Her şafak vakti

Ve ördük karınca kararınca

Örtündük diyezleri

Ehli keyif mecralarda

Bilfiil öldük, öldürdük

Ne miydi ödülümüz?

 

Geniş ölçekli bir haz sanırım:

Ketum dehlizlerde

Kayıp suretlerde

Ve kıyıya vuran vicdana takılı çocuk cesedi ile

Örttük ilahi sevgiyi,

Ölümlü olsak bile

Ölünmezliğe şerh düştük sözüm ona:

Kan sızan beyitlere de sığamadık

Şiir diledik evrenden

O cevabını verdi

Arşa erdik acımızla

Yâd ettik dünü, katmerli kinin

Kirli nidalarına dokunan iblisle iş birliği yaptık

Usulca

Ve görünmeden.

 

Sonramız malum:

Ham idik oysa ama en yetkin ağızdan

Şerh düştük bil mukabil, denmeden

Hamdetmeyi sulh bildik gecikmeli bir dönemeçte

Geçimsiz yüreklerin nezdinde

Sustuk sonra

Ama çok geçti

Zamandan çalmıştık sözüm ona:

Çalınan vicdanımızdı aslında çaldırdığımız:

Hem de kendi ellerimizle.

 


( Ama Çok Geçti... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 17.08.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.