Ýçimin ihlalinde bir beyit saklý aslýnda kaportasýný düþlerimin yeni tamir ettirdiðime dair bir lal acý.

Sulu sepken nidalarý ile kesiþti yolum her aksayan þiirin cereyan yüklü dizelerine teslim ettiðim bakir ruhum.

Bir kanadýn meþrebinde, yorgun kuþlarýn uykusuna tanýðým bir de yalancý seyislerin bineði hangi halet-i ruhiye ise, ben cepkenlerinde ömrün dörtnal gidiyorum bir ahkâmýn peþinde kundaklanan benliðim bir de sureti sarý benizli adamlarla çevrili istilasý gölgemin.

Yandýðýma biat içemediðim buzlu su bir de kaynar suyun altýnda günahlarýmý yýkayýp arýnmakla iþtigal beþi bir yerde kaygýlarým.

Zaruri bir edime teslim ediliyor içimdeki yaralý dil sonrasý malum: bir kelama yenik düþen avangart yankýsý içimdeki diri özlemler þaha kalkmýþken…

Hangi dar cepheli mesken yine korunaklý bir dünyaya teslim olmak gayretiyle, düþtüðüm bu tali yol.

Kötü yola düþen mýsralardan çekmedim mi en kötü elemle sýrnaþýk bir hüzne çanak tuttuðum geniþ mezhepli bir ürkeklik ile deli fiþek gölgeler oynaþýrken içimin aksýran aksanlarýnda…

Bizim muhite geldik madem þimdi ayrýlma vaktidir: yolcu yolunda gerek… dememe ne hacet? Artýk hangi yolsa düþkünlüðümün geçtiði; hangi ýrmak ise kuru hecelerime ilham…

Düþünmekle yapmak arasýnda gidip geldiðim ve ansýzýn seðirten bir metazori gülümseme: güllerin þahý hangi daldaysa benlik bir güdüm ile kopartmalýyým dalýndan ve yeniden batmalý dikenler en derine ve derime boydan boya yine hicabýn inkýlâbýnda bir geveze bülbül musallat olmuþken baþýnda musalla taþýmýn…

Taþýma suyuyla ne dönüyorsa ve hangi atýl kapta kaldýysa bir yudum su ne de olsa þimdime öykünmeyen bir dün’ün isim annesiyim.

Þehla beyitler fink atýyor boþ sayfada ve boþ gözlerle etrafýný süzen genç irisi imgeler zevkten dört köþe oysaki hüzün vaktim ve gel-geç olasý ne ise aþkýn rahmetine delalet ben bir körebeyim içime düþkün dýþýmda kayýplar ötesi kazaným babýnda bir gül daha biterken kökünü kurutamadýðým yedi verenler maðarasýnda yedi uyuyanlarla hasbýhal ettiðim gönül pazarýna serdiðim acýmaklý düþlerimin bir alýcýsý yok iken.

Zamandan yana kaygýmý dünde býraktým sanýrým bir lahit benzeri esefle içimdeki kýyýma dur, demekten imtina edip devam ettim garip bir devran; gaipten gelen seyrüseferi mabedimin tapýnaðýnda, zaruri bir iþtigal için için öykünüp, düþlerim semirirken ve kurdeþen döken bir cümleye acil müdahale yaptýðým.

Öncesi sarýp sarmalýyorum sonra da boðazýna sarýldýðým her kelimeyi cýmbýzla çekip bir bir seriyorum sayfaya: sayfa da sayfa hani: kelamýn esareti bitmeden, yýlký atlarýnýn kiþnemesi dinmeden…

Gölgelerimi dün aldýrdým gerçekler dünyasýnda ve bayat ekmeði doðradým gözyaþýma muhtaç o kuruluðu ile nemli beyitlere can olmak adýna.

Kölesiyim madem bunca duygunun, hayatýn rehavetine nasýl toz kondururum?

Göðün aralýklý gürültüsüne tanýk gece ben zaten kuramlara inat kura çekiyorum aklýmýn iplerinde salýnan ümit benzeri bir terennümle ne zamanki kesiþse yolum.

Hünkârýyým ömrün ve sultanýyým yüreðin belki hiçliðime atýfta bulunduðum her günü mimlerken Tanrý, ben sükûtun tok sesiyim yine afakî bir sancýdan çýkýp da yola varmak deðil de varmamak takýntýma sahip çýktýðým.

Külleri uçuþuyor madem içimdeki mamalarla büyüyen o minnacýk çocuða giydirdiðim kefenle ben bir büyüteç görevi görürken her þiire bir bir musallat olan iç sesimde depreþen o yanýlgý.

Gizemin iç sesiyim; aþkýn bam teli ve üstüme ne zaman serildiyse ölü topraðý canlandýðýmýn kanýtý her gece güne varmadan geceyi boykot ettiðimin de resmigeçidi adeta yazmakla mükellef ve memnuniyet dolan ruhuma iþtiyaklarla bir bir müdahale etmekten haz aldýðým basit bir denklem içimi dýþýmla çarpýp, aslýma vakýf ve düzene inat, düþtüðüm yolda düþmeyi deðil de uçmayý þiar edindiðim týpký marazi bir kanatta takýlý o umut zerresine haiz olmanýn verdiði haz ve müteþekkir olduðum Rabbimin de bir sunumu iken ihlâslý yüreðim.