Mademki geldik bu dünyaya

Düzelmesi için el atalım

Yoksa yan gelip yatalım mı?

Karışmayalım mı ağlayana dayak atılana kaybolana

Gökyüzünde uçan kuşlar gibi kaybolsun mu masum insan

Buna nasıl dayansın bu can

Kimisi der karışma ulan sende dayan

Bu ne biçim bir kelime ey insan olmayan

Sensizde olur bu dünya inan

Ama o masum olmadan olmaz bu dünya

Onun ki de bizim gibi bir can ya

Yoksa kazanmadan karın mı doyuralım

Kazananların kazancını mı çalalım

İnsanı anlamayalım mı?

Kapıları hep kapatalı mı?

Kendimiz kazanarak aç karın doyurmayalım mı?

Trene bakan gibi öküz mü kalalım?

İsteyen varsa izin vermeyiz

İnsanız biz nefreti sevmeyiz

Seven varsa nefretiyle kiniyle gömeriz

Ecdat izin vermemiş biz mi izin vereceğiz

Dünya geniş gerek yok insan ayağına basamaya

Gerek yok yaklaşmak varken kaçmaya

Geldik bu dünyaya biz sarmaya

Saran yoksa sarılırız sarmaya izin vermeyen varsa

Başlarız nasihatle güzel söylemeye

Anlamazsa anlatırız dayakla günün göstermeye

Yürürken ezmek değil maksat

Güzel yolda bırakmak gayemiz bir iz

Biz değiliz yabancı biziz biz

Herkese yeter sevgimiz

Başka söze gerek yok herkes dengimiz

Dengimiz olmayan varsa belli olur rengimiz

İnsanız hakka iman eden şükür

Hakkı kendini bilmeyen varsa yüzüne tükür

İnsan hakkı kendini insanı bilmeyince boğulur

İnsan neden boş yollarda boşuna yorulur

Var derim insan gönül köşküne yer bulunur

İstemezsen de boş gezersen hesap sorulur

Devamı yarına diyelim sözler yorgun kaldı duyurulur

Mehmet Aluç –Âşık Gülveren


( Bir Parça Sone Sanki başlıklı yazı kul mehmet tarafından 3.09.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.