BAKA KALDIM!

Bir sabah vakti idi sen buradan giderken

Gözlerimde yaş vardı öylece baka kaldım

Gitme kal diyemedim sen vedanı ederken

Yüreğimde taş vardı öylece baka kaldım


Habersiz gidişlerde gönül hüzünle dolar

Ellerinde gonca gül daha açmadan solar

Parmaklarım saçımı avuç dolusu yolar

Belalı bir baş vardı öylece baka kaldım


Göz yaşımla sel olup yüreğime akmıştım

Kim bilir bu gönlümü o an nasıl yakmıştım

Aniden kolumdaki saatime bakmıştım

Altıya on beş vardı öylece baka kaldım



Giderken hüzünlüydün gözlerime bakmadın

Nefesin buz gibiydi yanağımı yakmadın

Sarılmadın mahçuptun yakama gül takmadın

Kim bilir ne düş vardı öylece baka kaldım


Kaybetmiştim kendimi serden geçmiş gibiydim

Sende gitmiştin artık ölüm seçmiş gibiydim

Ellerim titriyordu sanki içmiş gibiydim

İçimde ayyaş vardı öylece baka kaldım


      21/5/2018.  H. Işık


( Baka Kaldım başlıklı yazı Hüseyin Işık tarafından 5.09.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.