Edebi dil  ilimizdir.

                                “Hayvanlar,koklaşa koklaşa,insanlar konuş konuşa anlaşırlar.

                              Bu  a r z ı n  bütün yöresinde, kendi  öz d  i l i y l e canlaşırlar.”

 

                                           Altı bin beş yüz dille,konuşur insan oğlu,

                                           Başka başka lehçeyle,anlaşıyor her dağlı.

                                                  Irklar gibi d i l l e r de, e t k i l i d i r  tarihe,

                                                  Tek dil konuşan millet,şans bırakmaz talihe.

                                           İngiliz t o p l u l u ğ u ,kuvveti dilden alır,

                                           Dilini  ö ğ r e t i n c e,  topluluğu  çoğalır.

                                                  Top  tüfek  etkisizdir ,dil  kurşunu  yanında,

                                                  Dili k a b u l  edilen ,dünyanın meydanında,

                                           Bayrağı hep serende,emeksiz şan kazanır.

                                           T e k n i k üretenlerse, diliyle de nam alır.

                                                  D i l i n   ö z e t l e n m i ş i,şiirlerin türüdür,

                                                  Şiirse milletlerin, d e ğ i ş m e z  kültürüdür.

………

                                           Sel s u y u n u  seyret  gör,  a k a  a k a  durulur,

                                           Hiç durmadan yaz ki sen,b u l u t t a n şiir aksın.                                                         Kurşun işleişlemeyenaklaşiirile vurulur.vurulur.                                           

                                           Edebiyat   dalında  ,b u l a n m a y a n  ırmaksın.

                                                  Sen  renkli kaleminle,  t ü m  zevklere  ortaksın,

                                                  O k u y a n a  yazana. B i l l u r  gibi  berraksın.

                                                  Sevgi yolculuğunda, h e d e f  ve  son  duraksın.

                                                  Çatı o l u k l a r d a n ,y a ğ m u r  olarak aksın.

                                           Şiir, yuvarlanan taş,kir,pas ve  y o s u n  tutmaz,

                                           Y o s u n l u  şiirleri, şair  m i d e s i   y u t m a z.

                                           Şiir  a n s i k l o p e d i , y a z a n l a r ı unutmaz

                                           Asla sürati kesme,y e t i ş m e y e n b ı r a k s ı n.

                                                  Mücevher de m i r i s i n, özün  asla paslanmaz,

                                                  Aslen  güzel  o l a n l a r ,çirkinliğe  yaslanmaz.

                                                  Şair,ozan ve âşık,b ü l b ü l d ü r  gülsüz olmaz.

                                                  Benim h e c e şiirim ,sen  k a l b i m e  ortaksın.

                                           Solmadı, s o l m a y a c a k, Türk’ün şiir gerçeği        

                                           D i l  Kültürü  bitmeden,   a n l a m a l ı  Çiçek’i

                                           T o p l u m l a r ı n tercihi,bu d a l d ı r seçeceği.

                                           Yörenin  dili  özel, Türkçeye  derim  sen Şarksın.  

                                          

                                          ***********3590*******11/01/ 2016***********

( Edebi Dil İlimi Edebi Dil Ve Şiir Hayvanlarir başlıklı yazı Özçiçek tarafından 7.09.2018 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.