İtirazım var anne!
Fikri güzel gönlü güzellere kalmışım
hasret.
Bitip tükenmiş gönlümdeki sevgi ve
muhabbet.
Yüzlerce yara var sevdalı yufka
gönlümde,
Bereket abidesi gönül tarlalarıma
ekilmiş kin ve husumet.
İtirazım var anne!
Gönül pınarlarının berrak suları, boşu
boşuna bulandırılıyor,
Gönlünde kemlik olmayanlar, mahirce
kandırılıyor.
Bir artist gibi rollerini mükemmel yapan
münafıklar ise,
Benim ben diyenlerin meclisinde, en üst
köşede ağırlanıyor.
İtirazım var anne!
Çizgisi belli olup da doğru konuşanlar,
dokuz köyden kovuluyor.
Menfaat uğruna, zalimlerin önünde el
pençe divan duruluyor.
Özü ile sözü bir olan, helal süt ile
emzirilmiş insanlarda,
Envaitürlü film ve fırıldaklarla karanlık
çıkmaz sokaklara sokuluyor.
İtirazım var anne!
Zengini de fakiri de mutlu değil, herkes
iki gözden iki çeşme ağlıyor.
Rahmani sevgi ve muhabbetler bitmiş
gönüllere kin ve nefret doluyor.
Sap ile saman, at izi ile it izi, karışmış birbirine,
Sevmeyi sevilmeyi unutmuş gönüller, Vedud
gülleri daha açmadan soluyor.
İtirazım var anne!
Ne yaparsam yapayım, bir türlü
yaranamıyorum, yaranmıyorum, yaranamıyorum.
Baş başa kalmışım dertlerimle, haykıramıyorum haykıramıyorum.
Delinmiş insanlık gemisi, ha battı ha
batacak,
Kesilmiş sesim sedam en içten naraları atamıyorum, atamıyorum.
İtirazım var anne!
Aslanlar, krallıktan aforoz edilmiş, yerlerine çakallar ve tilkiler getiriliyor.
İnsanlık törenlerinde, patentli şerefsiz
ve namussuzlara plaketler veriliyor.
Ya göründüğü gibi ya da olduğu gibi
görünenler ise,
Adam gibi adam olmalarına rağmen, aşağılanıp
hor ve hakir görülüyor.
İtirazım var anne!
Manevi değerlerin içi boşalmış, herkes
buzdolabı misali, birbirine soğuk davranıyor.
Er meydanında, sırtı yere getirilemeyen
babayiğitler, kahpece arkasından vuruluyor.
Çizgisi belli olan, helal süt ile emzirilmiş
olanların, sıkıntılarının haddi hesabı yok,
Maddi manevi değerlerini kaybetmiş insan görünümlü canavarlar mahirce ha bire çalıyor.
İtirazım
var anne!
Günahı kebair olduğu halde intihar
etmeyi bile kara kara düşünüyorum.
İnsanlığa, kardeşliğe, sevgi ve
muhabbete giden yollarda çoğu zaman yalnız yürüyorum.
Sayılı ömür miadım bitinceye dek, elden ayaktan düşmemek, ve de kimseye muhtaç olmamak için,
Doksan dokuz esması olan şanı çok yüce Allah’a, yalvarıp yakarıyor, her daim dua ve niyaz ediyorum.
01-02/Ekim/2018